tag:blogger.com,1999:blog-2670431323674271607.post8313085618428014091..comments2024-03-12T12:26:33.808+02:00Comments on ΕΟΣ (Eνωση Οπαδων για την Συσπείρωση της ριζοσπαστικής Αριστεράς): Η αμήχανη φάση του ΚινήματοςUnknownnoreply@blogger.comBlogger3125tag:blogger.com,1999:blog-2670431323674271607.post-36010309815155503472011-11-23T16:07:18.965+02:002011-11-23T16:07:18.965+02:00τι ακριβώς εννοείς πατριωτική στροφή εκ μέρους κκε...τι ακριβώς εννοείς πατριωτική στροφή εκ μέρους κκε-συν?Το αντίθετο νομίζω ότι ισχύει.Το κκε επιμένει να μην βάζει θέμα εθνικής κυριαρχίας μπροστά στην ξεκάθαρη στρατηγική απεμπόλησης της με σκοπό την θωράκιση των καπιταλιστικών σχέσεων.Το αντίθετο επιτίθεται με μανία στις θεωρίες εξάρτησης και κατοχής(ούτε εγώ πιστεύω ότι είμαστε υπό κατοχή ή εξαρτημένοι,αλλά αυτό δεν ακυρώνει την αξία της εθνικής κυριαρχίας)και εξαπολύει δήθεν ταξικά καθαρές εργατίστικες κορόνες.Ουσιαστικά βλέπει το θέμα με τα κριτήρια ενός σταλινοτροτσκιστικού υβριδίου...<br />Για τον συν τι να πει κανείς,ούτως η άλλως δεν βάζει κανένα θέμα για ρήξη στη ένταξη της χώρας στις ιμπεριαλιστικές δομές (Ευρωζώνη ,εε ) οπότε το ανέβασμα της εθνικής ανεξαρτησίας στην πρόσφατη ρητορική του Τσίπρα δεν έχει καμία αξία.Άλλωστε αν παρακολουθήσει κανείς τους ιδεολογικούς υπεύθυνους πίσω από την ηγετική ομάδα του συν (Μηλιός κοκκινοπράσινο) κάθε αναφορά στην εθνική ανεξαρτησία θεωρείται δείγμα ταξικής συνθηκολόγησης της αριστεράς.Στην περίπτωση αυτή έχουμε ένα ...ευρωκομμουνιστικο-τροτσκιστικό υβρίδιο...<br />Συνοψίζοντας μακάρι να υπήρχε αυτό που λες πατριωτική στροφή της επίσημης αριστεράς, αλλά δεν προκύπτει. Μόνο μέσα από την συγκρότηση ενός κοινωνικού πολιτικού μπλοκ που θα αντιστρέψει την πορεία εξαθλίωσης της κοινωνικής πλειοψηφίας και απεμπόλησης κάθε εθνικής-λαϊκής κυριαρχίας μέσα από την προώθηση των πολυσυζητημένων μεταβατικών στόχων (διαγραφή χρέους-έξοδος από ευρώ -ρήξη με εε κτλ) μπορεί να παιχτεί με πραγματικούς όρους το θέμα της επαναστατικής ανατροπής...Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2670431323674271607.post-78968146400040479622011-11-23T15:43:22.046+02:002011-11-23T15:43:22.046+02:00Διαπιστώνω ότι μόνο ο ακατάσχετος βερμπαλισμός παρ...Διαπιστώνω ότι μόνο ο ακατάσχετος βερμπαλισμός παρέμεινε ως όπλο στο χώρο της αριστεράς. Μόνο λόγια, λόγια και τίποτα άλλο. Και φυσικά ένα αρρωστημένο κλίμα που μονάχα στα φρενοκομεία συναντάς. Όταν π.χ. μια από τις δυνάμεις της αριστεράς προτείνει κάποια δράση, στην αρχή όλοι σπεύδουν να την ενισχύσουν. Όταν βλέπουν «οι σύμμαχοι» ότι η πρόταση «περπατάει», αρχίζουν και «την κάνουν» με ελαφρά πηδηματάκια. Για δυο λόγους: Για να ακυρώσουν την δράση αυτή καθ΄ αυτή, αλλά και τη ίδια τη συλλογικότητα που πρότεινε τη δράση. Αλλά και οι δράσεις για να προχωρήσουν, θέλουν αρκετή δουλειά. Και μερικοί επειδή νομίζουν ότι έχουν εξαντλήσει την επαναστατικότητά τους στα νιάτα τους, μετά από μερικές τουφεκιές αράζουν κάτω από τον πλάτανο και αρχίζουν τις ιστορίες. Το να συμμετάσχει κανείς στο κίνημα, πρέπει να αφιερώσει χρόνο, να συγκρουστεί, να τρέξει, να φυλακιστεί και κλπ και επειδή όλα αυτά τα χρόνια φαντασιόνταν ότι τα λόγια ηταν τα έργα, τώρα που χρειάζεται να βάλουμε πλάτη για να κάνουμε πραγματικά έργα, θυμηθήκαμε την παλιά μας τέχνη να λέμε μόνο παχιά λόγια Από τη μεταπολίτευση και μετά, η συστημική αριστερά ενσωματώθηκε με το εξουσία και αφού ανέλαβε στα πλαίσια καταμερισμού των δραστηριοτήτων κάποια πόστα, επαναπαύτηκε σ΄ αυτά και άραξε, εκφυλίστηκε. Κάθε προσπάθεια να αναστήσεις τον πεθαμένο είναι πλέον άκαρπη. Όλα αυτά τα χρόνια, όσες φορές «έβγαινε» στο δρόμο η αριστερά, αυτό το έκανε για να ρίξει στάχτη στα μάτια του λαού και τίποτα παραπάνω. Από την άλλη πλευρά, τα «εκτός συστήματος» γκρουπούσκουλα, έπαθαν και αυτά κρίση ταυτότητας, και ανάλογα σε ποιο θεό πίστευαν αναζητούσαν νέους ρόλους σε ένα σκηνικό που ενώ άλλαζε, αυτοί δεν το κατανοούσαν. Αυτά τα δυο κομμάτια της αριστεράς (επίσημης και ανεπίσημης) δεν μπορούσαν να αντιπαρατεθούν στο σύστημα, γιατί κατάντησαν μέρος του συστήματος. Και αυτή την κατάσταση τη γνώριζαν τα επιτελεία των αστικών κομμάτων γι΄ αυτό και πέρασαν στην αντεπίθεση. Δεν «μας» καταλαβαίνουν. Νοιώθουν ισχυροί. Και αφού σε κάθε περίπτωση ο συσχετισμός δύναμης είναι καθοριστικός στη λήψη των αποφάσεων, οι κυρίαρχες τάξεις κάνουν ότι θέλουν. Και βέβαια σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του συσχετισμού δύναμης, παίζει και η πολυδιάσπαση της αριστεράς, που όσο θα συνεχίζεται θα προσφέρει ακόμη μια ανεκτίμητη βοήθεια στο αστικό στρατόπεδο, και θα τους αφήνει συνεχώς το πεδίο ελεύθερο.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2670431323674271607.post-91075383938833236632011-11-23T11:16:23.404+02:002011-11-23T11:16:23.404+02:00'Ενας από τους λόγους ίσως είναι και η πατριωτ...'Ενας από τους λόγους ίσως είναι και η πατριωτική στροφή και ο αντίστοιχος λόγος του ΚΚΕ και όψιμα και του ΣΥΝ. Δυστυχώς ο "λαϊκός" δραχμοελπίζον κόσμος δεν συγκινείται από "αριστερές" γιορτές. Αντίθετα εκφράζεται καλύτερα σε αντίστοιχες εθνικοπατριωτικές. Μπορεί τα αριστερά κόμματα να τρέχουν να ανέβουν στο λαϊκό-πατρτιωτικό καραβάκι (βλέπε 1 δραχμή ή 1 λεπτό) αλλά το καράβι είναι δύσκολο να πιάσει κόκκινο λιμάνι. Οπότε ας προσέξουν κατά που αρμενίζουν.Anonymousnoreply@blogger.com