ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΓΕΝΙΚΑ ΕΠΙΤΕΛΕΙΑ!
Αγωνιζόμαστε για την "ΣΥσπείρωση της ΡΙΖοσπαστικής Αριστεράς" στην κατεύθυνση της κοινής δράσης στους μαζικούς χώρους και τα κοινωνικά κινήματα, και παράλληλα για την πολιτική της συγκρότηση σε ένα ενιαίο αμεσοδημοκρατικό πολιτικό φορέα

Τρίτη 31 Μαρτίου 2015

Η περιπέτεια του απρόβλεπτου


Ο κυρίαρχος λόγος έχει πλέον την δυνατότητα, όχι μόνον να ενσωματώνει αντιφάσεις και «παρεκκλίσεις» που αμφισβητούν την κυριαρχία του αλλά και να παράγει-κατασκευάζει τις αντιφάσεις και τις «παρεκκλίσεις» που εγγυώνται τη διατήρηση του. Δηλαδή κατά κάποιο τρόπο «κατασκευάζει» «πρωτοπορίες, επαναστάσεις, επαναστάτες, κρίσεις» κ.λπ. Οι σημερινές «πρωτοπορίες» (στην τέχνη και στην πολιτική) δεν είναι φορείς του απρόβλεπτου ως αυτό που πραγματικά είναι, δηλαδή ως εχθρός κάθε τελολογίας που είναι ταυτόχρονα τελολογία της αρχής και του τέλους-σκοπού. Αυτό το απρόβλεπτο αναδύεται έτσι ως η κυρίαρχη εικόνα, μια εικόνα-θέαμα που απλώς αναπαράγει τον εαυτό της προκρίνοντας τον κοινωνικό αυτισμό ως το κυρίαρχο πρότυπο.

ολόκληρο το κείμενο εδώ:  

Κυριακή 29 Μαρτίου 2015

Δεν είναι οι φίλοι μας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και της "συμπόρευσης της Αριστεράς" που τα λένε αυτά...


Αν δεν έχετε δει την συνέντευξη της Μαρίν Λεπέν στον Γιάννη Πρετεντέρη, αξίζει να δείτε το παρακάτω απόσπασμα:

(ολόκληρη η συνέντευξη εδώ:

υπάρχει άλλος δρόμος;

Κάνναβη: Ουρουγουάη vs Ισπανία




Αναδημοσίευση από το "Νόστιμον ήμαρ
του Κώστα Σκλιάμη

ΟΥΡΟΥΓΟΥΑΗ

Πριν από ένα χρόνο, η Ουρουγουάη με τoν τότε Πρόεδρο Jose Mujica έγινε η πρώτη χώρα στον κόσμο που νομιμοποιήσε πλήρως τη μαριχουάνα (δηλαδή παραγωγή, πώληση, κατανάλωση) σε μια κίνηση που ονομάστηκε «το μεγάλο πείραμα». Αλλά τους τελευταίους μήνες του 2014, φαινόταν ότι το πείραμα της Ουρουγουάης πλησίαζε στο τέλος πριν καν αρχίσει, καθώς το δημόσιο αίσθημα συνέχισε να πηγαίνει ενάντια στη νόμιμη μαριχουάνα.  Στο τέλος του περασμένου μήνα, ωστόσο, οι ψηφοφόροι στην Ουρουγουάη χορήγησαν στον αριστερό συνασπισμό Broad Front άλλη μια προεδρική θητεία εκλέγοντας αυτή τη φορά τον Tabare Vazquez αντί του κεντροδεξιού υποψηφίου Luis Lacalle Pou, ο οποίος ήταν κατά της νομιμοποίησης της μαριχουάνας. Με τον τρόπο αυτό, η Ουρουγουάη στερεοποίησε τις αριστερές καταβολές της και παράλληλα διατήρησε ζωντανή τη νόμιμη μαριχουάνα της χώρας. Ο Vasquez έχει δεσμευθεί να συνεχίσει τις πολιτικές της νομιμοποίησης της μαριχουάνας, αλλά αποφάσισε επίσης να παρατείνει για αργότερα την εφαρμογή των πωλήσεων της κάνναβης μέσω των φαρμακείων.

Σύμφωνα με τον νόμο του Mujica, όσοι θέλουν να καπνίζουν μαριχουάνα νόμιμα μπορούν να επιλέξουν μεταξύ της αγοράς κρατικής μαριχουάνας από φαρμακεία, της καλλιέργειας στο σπίτι, ή της ένταξης σε μια λέσχη κάνναβης. Κύριος σκοπός του νόμου, είναι να πάρουν την αγορά από τους παράνομους εμπόρους ναρκωτικών, και όχι να ενθαρρύνουν τους ανθρώπους να καπνίζουν μαριχουάνα. Η μεταρρύθμιση αυτή είναι απλώς μια  «ρύθμιση της αγοράς που ήδη υπάρχει».

Η Αριστερά και η 25η Μαρτίου



Ένα απλό ξεφύλλισμα των κομματικών εντύπων της τελευταίας εκατονταετίας αρκεί για να διαπιστώσει κανείς ότι τα κύρια άρθρα της 25ης Μαρτίου υπογράφονταν συχνά από τους ίδιους τους ηγέτες του ΚΚΕ ή της ΕΔΑ, κατά παρέκκλιση της συνήθους δημοσιογραφικής πρακτικής. Η δημόσια τοποθέτηση απέναντι στη συγκεκριμένη επέτειο εκλαμβανόταν δηλαδή ως κεφαλαιώδες ζήτημα, καθώς συμπύκνωνε την οριοθέτηση του αντίστοιχου πολιτικού φορέα τόσο απέναντι στο ελληνικό κράτος (που από το 1894 μέχρι το 1974 επιφύλασσε ατέλειωτες διώξεις σε όσους ευαγγελίζονταν μια ριζική κοινωνική αλλαγή) όσο και απέναντι στην ιδέα της επανάστασης, νικηφόρο αλλά ανολοκλήρωτο υπόδειγμα της οποίας θεωρούνταν το 1821

 περισσότερα εδώ:


Σάββατο 28 Μαρτίου 2015

Τα επιτελεία της ΕΕ μεθοδεύουν μια χειρότερη πολιτική από τα μνημόνια: το “διπλό νόμισμα”...


Το τελευταίο καιρό άρχισε δειλά αλλά σταθερά να προβάλλεται ως εναλλακτική απάντηση στο δίλημμα “δραχμή ή ευρώ” η παράλληλη κυκλοφορία και δεύτερου νομίσματος εντός της χώρας. Αυτή την λύση φαίνεται να την ενστερνίζεται και μια μερίδα της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ.

Η μετατόπιση του πολιτικού κέντρου της σύγκρουσης της νέας κυβέρνησης με τα επιτελεία της ΕΕ από τα μνημόνια και την λιτότητα στην επίλυση του ζητήματος της “ρευστότητας” προετοιμάζει το έδαφος για την επιβολή της εκδοχής του διπλού νομίσματος. Το ζήτημα της “ρευστότητας” είναι προϊόν των πολιτικών σχεδιασμών των επιτελείων της ΕΕ. Κατασκευάστηκε ως “πολιτικό εργαλείο” με την εκροή κεφαλαίων από την χώρα όλα τα προηγούμενα χρόνια, η οποία εντάθηκε τον τελευταίο χρόνο με τις ευλογίες των μνημονιακών δυνάμεων. Σήμερα χρησιμοποιείται ως αιχμή των εκβιασμών απέναντι στην ελληνική κυβέρνηση, η οποία δεν έχει κανένα θεσμικό εργαλείο στα χέρια της να απαντήσει.

Μέσω μιας συμφωνίας σήμερα για “διπλό νόμισμα” μπορεί να εξασφαλιστούν κάποιες εγγυήσεις ως προς την “ρευστότητα”, όμως παράλληλα επιβάλλονται - με τον πιο θεσμικό τρόπο - τόσο η “εσωτερική υποτίμηση” όσο και οι “μνημονιακές μεταρρυθμίσεις” οι οποίες δεν ολοκληρώθηκαν τα προηγούμενα χρόνια για τους μισθούς, τις συντάξεις, τα ασφαλιστικά ταμεία και όχι μόνο. Αυτή η πολιτική οδηγεί στην δημιουργία δύο Ελλάδων και αποκτά κοινωνικά ερείσματα σε ευρύτερα κοινωνικά στρώματα, τα οποία έχουν μετατρέψει τον πλούτο τους σε ευρώ και τον έχουν μεταφέρει εκτός του τραπεζικού συστήματος της χώρας.

Παραθέτουμε ένα ενημερωτικό άρθρο γι' αυτό το ζήτημα από το newsbeast.gr:

Ο μύθος της λευκής Ελλάδας και ο ευρωπαϊκός ρατσισμός


Αναδημοσίευση από το "—Nomadic universality"
του Philippe Jockey


Δημοσιεύουμε παρακάτω επιλεγμένα αποσπάσματα από το βιβλίο τού Philippe Jockey Le Mythe de la Grèce blanche. Histoire d’un rêve occidental [Ο μύθος της λευκής Ελλάδας. Ιστορία ενός δυτικού ονείρου], Paris, Belin, 2013 (σελ. 182-19). Ο γενικός τίτλος της ανάρτησης και οι υποσημειώσεις είναι του μεταφραστή.

Aκόμα περισσότερο απ’ ό,τι τους προηγούμενους αιώνες, η αναφορά σε μία λευκή Αρχαιότητα είναι πανταχού παρούσα το 19ο αι.: τη βρίσκουμε ταυτόχρονα στην τέχνη, στην πολιτική και στην κίνηση της αποικιοκρατίας.

Το ίδιο διάστημα εδραιώνεται η παράλληλη αναφορά σε μία λευκή δυτική ταυτότητα και μία ανατολική ετερότητα στολισμένη με τα πλέον βάρβαρα χρώματα. Στην καρδιά αυτής της αντινομίας βρίσκεται η έννοια της φυλής, η οποία παίρνει και αυτή χρώμα, αν μπορούμε να το πούμε έτσι. Οι τέχνες –γλυπτική, ζωγραφική, ποίηση- θα παίξουν μείζονα ρόλο στη δόμηση αυτής της αντίθεσης η οποία βοηθάει τα ευρωπαϊκά έθνη να διευθετήσουν τη νομιμότητά τους έναντι του εαυτού τους και των άλλων.

Παρατηρούμε επίσης την άνοδο μιας ιδεολογίας που συνοδεύει αυτό το μείζον γεγονός και η οποία στο εξής θα ταυτίζει ρητά τη λευκή Ελλάδα και τη Δύση. Η αρχαία Ελλάδα αυτονομείται ως αποκλειστικό πρότυπο, χειραφετημένη από έναν κοινό κορμό που μέχρι τότε υπέτασσε σε μία ενιαία ονομασία –«Αρχαιότητα»- τον ελληνικό και το ρωμαϊκό πολιτισμό.

Στην καρδιά αυτής της εξέλιξης, καθόλου παράδοξα, βρίσκουμε το νεοελληνικό κράτος. Το κράτος αυτό κατακτά τότε ηρωικά την ανεξαρτησία του και χειραφετείται οριστικά, με τη συνδρομή των δυτικών εθνών, από τον οθωμανικό ζυγό που υφίστατο από το 15ο αι. Το λευκό θα γίνει ταυτόχρονα ο στόχος και το χρώμα μέσω των οποίων το νεαρό ελληνικό κράτος «αποκαθαίρεται» από τα πολύχρωμα στολίδια του, τουρκικής ή άλλης προέλευσης. Από τη δεκαετία του 1830 και μετά παρατηρείται μία αληθινή κάθαρσις[1] της (και μέσω της) λευκότητας. Μία εκκαθάριση η οποία θα αγγίξει ταυτόχρονα τα μνημεία, τους ανθρώπους και τη γλώσσα.

Παρασκευή 27 Μαρτίου 2015

Πανελλαδική συνάντηση: Για την οργάνωση του αγώνα ενάντια στα διόδια


Με αφορμή την αλλαγή του πολιτικού τοπίου στη χώρα μας, αλλά και τις πρωτοφανείς διώξεις των εταιρειών, μέσω εξοντωτικών προστίμων, διαταγών πληρωμής, αγωγών και ποινικών διώξεων εναντίον εκατοντάδων πολιτών, Επιτροπές Αγώνα κατά των Διοδίων από όλη την Ελλάδα οργανώνουν ημερίδα με θέμα:


«Το σκάνδαλο των διοδίων στη νέα κατάσταση που διαμορφώνεται στη χώρα»

το Σάββατο 28 Μαρτίου 2015 στις 10:00 π.μ. 
στο αμφιθέατρο της Διεύθυνσης Μεταφορών Περιφέρειας Αττικής, Μεσογείων 156, στην Αθήνα.

Οι συμβάσεις παραχώρησης των εθνικών μας οδών, το κοινωνικό αγαθό της ελεύθερης μετακίνησης, η ανθρωπιστική κρίση, τα πρόστιμα και οι διώξεις. Εξειδικευμένοι επιστήμονες, νομικοί, πολίτες και πολιτικοί συζητούν για τις συμβάσεις παραχώρησης, την κατάργηση των νόμων Ρέππα-Βορίδη και τις νέες μορφές αγώνα κατά των διοδίων

Ζωντανή μετάδοση εδώ:

Πέμπτη 26 Μαρτίου 2015

Τι κέρδισε το κίνημα ενάντια στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας;


ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΤΑΙΠΕΔ

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 24 (ΠΕΡΙ ΤΑΙΠΕΔ)

άρθρο 24 (όπως ψηφίστηκε)
κλικ στην εικόνα για μεγέθυνση
Με τη συντονισμένη κινητοποίηση των τοπικών επιτροπών αγώνα κατά του ΤΑΙΠΕΔ, της Πρωτοβουλίας Πολιτών για την Κατάργηση του ΤΑΙΠΕΔ και βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, αποσύρθηκε η διάταξη του άρθρου 24 που αφορά στην απορρόφηση της ΕΤΑΔ ΑΕ από το ΤΑΙΠΕΔ και αποτελούσε το κύριο αίτημα του αγώνα μας. Στο μέλλον θα συσταθεί φορέας για την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, οι σκοποί και η λειτουργία του οποίου πρέπει να μας απασχολήσουν άμεσα, ώστε να συμμετάσχουμε σε μια ευρεία δημοκρατική διαβούλευση για τον χαρακτήρα του φορέα.
Η σύγκρουση με τους δανειστές για να διασφαλίσουμε/ αξιοποιήσουμε τη δημόσια περιουσία θα είναι μεγάλη. Όσοι/ες αγωνιστήκαμε μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ τα 4 αυτά χρόνια, «κρατώντας καθυστέρηση» στις ιδιωτικοποιήσεις, θέλουμε ο αγώνας να συνεχιστεί με καθαρά χαρτιά και κυρίως να δοθεί συντονισμένα από κοινού με την κυβέρνηση και τον ελληνικό λαό (κινήματα, τοπικές κοινωνίες, επιστήμονες, κ.λπ).

Δ. Παπαδημούλης: Το “παράσιτο” της ΔΗΜΑΡ στον ΣΥΡΙΖΑ




Ο Δ. Παπαδημούλης ήταν και παραμένει ένας γνήσιος εκπρόσωπος της “ανανεωτικής πτέρυγας” του ΣΥΝασπισμού. Η “ανανεωτική πτέρυγα” εναντιώθηκε στην συγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα, γιαυτό αποχώρησε από τον ΣΥΝ και έφτιαξε το δικό της για να εφαρμόσει την πολιτική της χωρίς τα βαρίδια των συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ. Όμως ο Δ. Παπαδημούλης, πιο έξυπνος από τον Φ. Κουβέλη, ακολούθησε την δική του προσωπική στρατηγική. Παρέμεινε ως “παράσιτο” μέσα στο κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ  ( η άποψη του Δ. Παπαδημούλη για τον ΣΥΡΙΖΑ: [εδώ] ), μέχρι να ανελιχθεί σε κάποιο αξίωμα ως πολιτικός παράγοντας. Σήμερα από την θέση του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ προπαγανδίζει και προωθεί τις πολιτικές της ΔΗΜΑΡ.

Τι θα έλεγε σήμερα ο Φ. Κουβέλης αν ήταν στην θέση του Δ. Παπαδημούλη; Τα ίδια ακριβώς πράγματα:
«Η κυβέρνηση Τσίπρα είναι σταθερή, ισχυρή, σοβαρή και μυαλωμένη. Ασφαλώς και δεν θα οδηγήσει τη χώρα σε εθνική περιπέτεια. Δεν έχουμε εντολή ρήξης και επιστροφής στη δραχμή. Έχουμε εντολή διαπραγμάτευσης και εξεύρεσης αμοιβαίας επωφελούς λύσης εντός της Ευρωζώνης»
και συνέχιζε παρακάτω:
«για να μπορέσουμε να υλοποιήσουμε το πρόγραμμα μας έστω με κάποιες καθυστερήσεις, είναι απαραίτητο να αποκατασταθεί η ρευστότητα, να ακυρωθεί το σχέδιο στραγγαλισμού της χώρας και να μετάσχουμε , από το καλοκαίρι και μετά στο σχέδιο ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ».
(από την συνέντευξη στο “Πρώτο Θέμα” του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλη).

Τρίτη 24 Μαρτίου 2015

Ο στρατός δεν είναι το Έθνος, πολύ περισσότερο ο Λαός





της Ελένης Πορτάλιου

Η διαχρονική παρουσία του ελληνικού στρατού, με εξαίρεση λίγες περιπτώσεις όπως αυτή του Αλβανικού μετώπου, δεν έχει τίποτε ηρωϊκό - το αντίθετο. Συνδέεται με τις πιο αρνητικές πλευρές της ιστορίας μας, με πραξικοπήματα, δικτατορίες και φιλοπόλεμους ακροδεξιούς ή/και φασιστικούς θύλακες. Ο στρατός, παρά τα λεγόμενά του, δεν είναι μάχιμος υπερασπιστής της εθνικής ακεραιότητας και της λαϊκής κυριαρχίας. Είναι αυτοαναπαραγόμενος κατασταλτικός μηχανισμός με δική του λογική και ίδια συμφέροντα, πολύ περισσότερο που οι τεράστιου ύψους αμυντικές δαπάνες αποτελούν εκτροφείο σκανδάλων και διαπλοκής.

Το πώς έχουμε επιτρέψει οι δύο μεγάλες ιστορικές επέτειοι : της Ελληνικής Επανάστασης και του Αντιφασιστικού Αγώνα κατά της Γερμανικής Κατοχής, να σημασιοδοτούνται με στρατιωτικές παρελάσεις και με - κατ’ αναλογίαν των στρατιωτικών - μαθητικές, μπορεί να ερμηνευτεί μόνο ως μέγιστη δημοκρατική ολιγωρία. Βέβαια, στο παρελθόν υπήρξαν προτάσεις υπέρ της κατάργησης των μαθητικών παρελάσεων - θυμάμαι την ανατρεπτική τοποθέτηση του νυν αν. Υπουργού Παιδείας Τ. Κουράκη - αλλά ο στρατός έμενε σχετικά στο απυρόβλητο.

Δευτέρα 23 Μαρτίου 2015

Ο νεοφιλελευθερισμός, ο Νίκος Κοτζιάς και το ΠΑΣΟΚ (Μέρος ΙΙ)


(μερικές παρατηρήσεις για τον νεοφιλελευθερισμό ως σύστημα διακυβέρνησης την εποχή της παγκοσμιοποίησης και τις διαδικασίες παραγωγής του πολιτικού προσωπικού του) 
15/12/2014 (εκδήλωση του "πράττω")
Χρήστος Μπότζιος, Νίκος Ξυδάκης, Αϋφαντής Γιώργος, Πέτρος Παπακωνσταντίνου

Το  μέρος Ι:  [εδώ]

Στο δεύτερο μέρος θα προσπαθήσουμε να ανιχνεύσουμε τις αντιλήψεις του Ν. Κοτζιά με τον νεοφιλελευθερισμό και τις πολιτικές πρακτικές του. Ο Νίκος Κοτζιάς σπάνια αναφέρεται στον “νεοφιλελευθερισμό”, τόσο στις γραπτές αναλύσεις του όσο και στον δημόσιο λόγο που εκφέρει . Σε συνέντευξή του διάρκειας 1 ώρας και 42 λεπτών - από την οποία δημοσιεύσαμε αποσπάσματα στο πρώτο μέρος - δεν ακούγεται ούτε μια φορά η λέξη “νεοφιλελευθερισμός”. Είναι άραγε μια τυχαία σύμπτωση;

Μετά τις εκλογές και αφού έγινε υπουργός εξωτερικών, σε άρθρο του που δημοσιεύτηκε (16.03.2014) στην “αυγή” προβάλει την δική του άποψη για τον νεοφιλελευθερισμό και πως αντιλαμβάνεται την σχέση του με τα επίδικα της συγκυρίας. Εκεί ορίζει τον νεοφιλελευθερισμό ως ένα κατά βάση οικονομικό φαινόμενο που εκφράζει την “ηγεμονία των χρηματοπιστωτικών αγορών πάνω στο βιομηχανικό κεφάλαιο και όλες τις άλλες μερίδες επιχειρηματιών. Εμπεδώθηκε μέσα από την καθυπόταξη της κοινωνίας και της μισθωτής εργασίας στις ανάγκες και απαιτήσεις του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου”. 

Το “μεταβατικό πρόγραμμα” του ΝΑΡ για τον σοσιαλισμό: Να τσιμπολογίσουμε ότι μπορούμε από τον ΣΥΡΙΖΑ και μετά βλέπουμε...


Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το κόμμα που έφερε την Αριστερά ως ηγεμονική δύναμη στην κυβέρνηση της χώρας μας. Αντίθετα το ΝΑΡ ως ηγεμονική δύναμη στο χώρο της ΑΝΤΑΣΥΑ έχει σημαντικές ευθύνες γιατί μετέτρεψε ένα ελπιδοφόρο εγχείρημα στο χώρο της Αριστεράς σε μια ασήμαντη και περιθωριακή δύναμη. Σήμερα, χωρίς ίχνος αυτοκριτικής, επιμένοντας στην ορθότητα των πολιτικών του επιλογών, προσπαθεί να επιβιώσει όπως τα παράσιτα που αναζητούν “ξενιστή”. Μερικές φορές ακόμα και στον κόσμο των παρασίτων εμφανίζεται το φαινόμενο της “συνεξέλιξης” μεταξύ του ξενιστή και παρασίτου. Όμως δεν πρόκειται περί αυτού. Διαβάστε το παρακάτω απόσπασμα από το πρωτοσέλιδο άρθρο του ΠΡΙΝ “Ρήξεις και ρήγματα στον ΣΥΡΙΖΑ”  για να καταλάβετε τι εννοούμε:

Με ποιο πολιτικό σκεπτικό προσεγγίζουμε δυνάμεις που διαφοροποιούνται απ’ τον ΣΥΡΙΖΑ

Το ντοκιμαντέρ των Harald Schumann και Árpád Bondy: Τα ίχνη της τρόϊκας


(Από το κουμπί ρυθμίσεις κάτω δεξιά, επιλέγεις ελληνικούς υπότιτλους​)

Το ντοκυμαντέρ των Harald Schumann και Árpád Bondy που εξέπεμψε στις 9/3/15 το 1ο κανάλι της γερμανικής κρατικής τηλεόρασης ARD και ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων. Μια πιο εκτεταμένη βερσιόν του είχε προβληθεί από το γαλλογερμανικό κανάλι ARTE  (εδώ) στις 24/2/15 στα γερμανικά και στα γαλλικά (εδώ)

Κυριακή 22 Μαρτίου 2015

Eλληνικό: Ο δημόσιος χώρος ως κοινό αγαθό




Το πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού είναι ο μεγαλύτερος δημόσιος, ελεύθερος χώρος της πόλης. Ο κίνδυνος ιδιωτικοποίησής του είναι πλέον πολύ σοβαρός. Οι κοινωνικοί αγώνες των προηγούμενων ετών ανέδειξαν την ανάγκη για τη δημιουργία στο Ελληνικό ενός μητροπολιτικού πάρκου υψηλού πρασίνου, που θα ανήκει σε όλους τους πολίτες. Με γνώμονα την εμπειρία αυτή καλούμε άτομα και συλλογικότητες για την επεξεργασία και εφαρμογή συγκεκριμένης πρότασης για την δημιουργία στο Ελληνικό ενός πάρκου που δεν θα είναι ούτε κρατικό ούτε ιδιωτικό, για ένα πάρκο κοινοτικό.

Ανοιχτή Συνάντηση - Συζήτηση
Πέμπτη, 26/3, ώρα 20:00
Νοσότρος (Θεμιστοκλέους 66, Εξάρχεια)

Πέμπτη 19 Μαρτίου 2015

Επιστολή προς τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ


ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΤΑΙΠΕΔ
19/3/2015

Προς
τους βουλευτές/ βουλεύτριες
Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς

Η Πρωτοβουλία Πολιτών για την Κατάργηση του ΤΑΙΠΕΔ σας καλεί να συνηγορήσετε στην απόσυρση του άρθρου 24 παρ. 1β, 2 και 3 το οποίο περιλαμβάνεται στο νομοσχέδιο «Ρυθμίσεις για την Επανεκκίνηση της Οικονομίας».

Σύμφωνα με τα δύο σχετικά δελτία τύπου της Πρωτοβουλίας το μείζον θέμα του ΤΑΙΠΕΔ, που απασχόλησε από το 2011 τόσο τον ΣΥΡΙΖΑ όσο και τα κινήματα κατά της υφαρπαγής της δημόσιας περιουσίας και τις τοπικές κοινωνίες, δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται με την προχειρότητα δύο παραγράφων σε νομοσχέδιο με άλλο περιεχόμενο.

Η απορρόφηση της ΕΤΑΔ ΑΕ από το ΤΑΙΠΕΔ είναι καταστροφική γιατί μεταφέρει στο Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων της Ιδιωτικής Περιουσίας Δημοσίου όλα τα ακίνητα του δημοσίου (συμπεριλαμβανομένων των Ολυμπιακών Ακινήτων) καθώς και την περιουσία του ΕΟΤ.

Προ των πυλών η διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ;



Του Γιώργου Καλαντζόπουλου

(μια απάντηση στο άρθρο του του Γιάννη Αλμπάνη “Το Grexit είναι προτιμότερο από ένα τρίτο Μνημόνιο”)

Το κείμενο του Γιάννη Αλμπάνη θέτει μια κόκκινη γραμμή και την υπερασπίζεται: “αν τα πράγματα φτάσουν στο έσχατο σημείο, και το δίλημμα είναι «Τρίτο Μνημόνιο ή Grexit», η απάντηση μια κυβέρνησης κοινωνικής σωτηρίας επουδενί μπορεί να είναι «Τρίτο Μνημόνιο»”.

Επίσης εξηγεί ότι η πορεία της χώρας μετά από ένα Grexit δεν θα είναι “η βασιλική οδός προς την ανάπτυξη, όπως αφελώς ορισμένο διατείνονται – κάθε άλλο: το Grexit θα σημάνει πτώση του ΑΕΠ και θα υπαγορεύσει περιοριστικές πολιτικές”.

Σήμερα όμως το να επανατίθεται με έμφαση αυτή η κόκκινη γραμμή, η οποία έχει διατυπωθεί με σαφήνεια τόσο στο προεκλογικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και στις προγραμματικές διακηρύξεις της νέας κυβέρνησης, σημαίνει ότι υπάρχει κίνδυνος να παραβιαστεί. Αν δεν υπήρχε αυτός ο κίνδυνος, δεν θα υπήρχε κανένας λόγος να γραφτεί αυτό το κείμενο. Η εκδοχή του Grexit εξάλλου δεν είναι ένα ενδεχόμενο που εμφανίστηκε μετά τις εκλογές, ήταν το φόβητρο που ύψωνε το μπλοκ των μνημονιακών δυνάμεων, εντός και εκτός της χώρας, από την πρώτη στιγμή που επιβλήθηκαν οι πολιτικές του.

Ο υπαινικτικός τρόπος με τον οποίο τίθεται το ενδεχόμενο να προχωρήσει η κυβέρνηση στην υπογραφή ενός νέου “μνημονίου”, όπως αυτό και αν ονομαστεί, συσκοτίζει τα πραγματικά ερωτήματα που θέτει η συγκυρία, τα οποία απασχολούν όχι μόνον τα μέλη και τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και την υπόλοιπη Αριστερά και ολόκληρη την ελληνική κοινωνία.

Τετάρτη 18 Μαρτίου 2015

Παραιτήθηκε ο Γ. Μηλιός από υπεύθυνος του τμήματος οικονομίας του ΣΥΡΙΖΑ


Παραιτήθηκε σήμερα ο Γ. Μηλιός από υπεύθυνος του τμήματος οικονομίας του ΣΥΡΙΖΑ.  Την παραίτησή του δημοσιοποίησε ο ίδιος με ένα σύντομο μήνυμα "τμήμα οικονομικής πολιτικής, αποχαιρετισμός. Με ευγνωμοσύνη για την εκτίμηση, τη συντροφικότητα, την εμπιστοσύνη" στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Υπενθυμίζουμε ότι πρόσφατα είχε ασκήσει κριτική στην συμφωνία του eurogroop που υπέγραψε η κυβέρνηση. Τα βασικά σημεία της κριτικής μπορείτε να τα δείτε εδώ


συμβολή για μια ταχύρυθμη,"πράσινη" ανάπτυξη ...και όχι μόνο



Ο Γιάννης Δραγασάκης έχει αναφερθεί συχνά στο παρελθόν στην αναζήτηση “ανορθόδοξων τρόπων” για την αντιμετώπιση της κρίσης. Όμως, ούτε στις προγραμματικές της διακηρύξεις, ούτε στην πολιτική πρακτική της νέας κυβέρνησης δεν είδαμε κάτι ανάλογο. Τις τελευταίες μέρες μάλιστα, άρχισαν να γίνονται συζητήσεις για την αύξηση των εσόδων του κράτους με την αύξηση της φορολογίας στα τσιγάρα και σε άλλα ανάλογα προϊόντα που θεωρούνται “είδη πολυτελείας”, δηλαδή μέτρα συμβατικά με αμφίβολη αποτελεσματικότητα.

Το υψωμένο δάκτυλο του Βαρουφάκη ή οι "λαθρομετανάστες" του Ν. Κοτζιά είναι πρόβλημσ για την πολιτική της κυβέρνησης;


Έγινε σήμερα “ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ”, με καθυστέρηση 478 μέρες, το υψωμένο δάκτυλο του Γ. Βαρουφάκη από μια βιντεοσκοπημένη συνέντευξη ενός εναλλακτικού ενημερωτικού μέσου της Κροατίας. 

Αφήνουμε τον αναγνώστη να αναρωτηθεί γιατί συνέβη αυτό, αλλά και γιατί άλλες δηλώσεις εκείνης της εποχής προσώπων που είναι σήμερα  υπουργοί της κυβέρνησης δεν λαμβάνουν την ίδια δημοσιότητα, αν και έχουν ίσως μεγαλύτερη σημασία ως προς την πολιτική της κυβέρνησης απέναντι σε σημαντικά ζητήματα της τωρινής συγκυρίας, όπως για παράδειγμα οι παρακάτω δηλώσεις του υπουργού Εξωτερικών σε ελληνικό κανάλι για τους "λαθρομετανάστες":


Τρίτη 17 Μαρτίου 2015

Μια απάντηση στα κυβερνητικά επιχειρήματα για τις ρυθμίσεις του ΤΑΙΠΕΔ





ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΤΑΙΠΕΔ

Δελτίο Τύπου 17/3/2015

Στο Δελτίο Τύπου της Πρωτοβουλίας στις 13/3/2015 ζητούσαμε την άμεση απόσυρση του άρθρου 24 παρ. 2, που περιλαμβάνεται στο νομοσχέδιο με τίτλο «Ρυθμίσεις για την Επανεκκίνηση της Οικονομίας», γιατί συγκεντρώνει στο ΤΑΙΠΕΔ πλην των εκατοντάδων δημοσίων ακινήτων τα οποία ήδη διαθέτει όλα τα περιουσιακά στοιχεία της ΕΤΑΔ ΑΕ (Ελληνικά Τουριστικά Ακίνητα).

Η Αναπληρώτρια Υπουργός Οικονομικών κα Βαλαβάνη και ο νέος πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ κος Πιτσιόρλας, επιχειρώντας να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις, προέβησαν σε δηλώσεις οι οποίες είναι νομικά και πολιτικά αβάσιμες για τους ακόλουθους λόγους :


Δευτέρα 16 Μαρτίου 2015

Ο νεοφιλελευθερισμός, ο Νίκος Κοτζιάς και το ΠΑΣΟΚ (μέρος Ι)


Πριν ένα χρόνο, τότε που ένα μεγάλο μέρος των συζητήσεων εντός και εκτός της Αριστεράς επικεντρωνόταν στο ερώτημα αν ο ΣΥΡΙΖΑ κινδυνεύει να γίνει το νέο ΠΑΣΟΚ, είχαμε εκφράσει την θέση ότι: Η ενσωμάτωση στο σύστημα γίνεται με όρους εσωτερίκευσης χαρακτηριστικών της πολιτικής που κυριαρχεί και της ιδεολογίας που ηγεμονεύει. Ας μην ανησυχούν λοιπόν όσοι διαβλέπουν πως ο ΣΥΡΙΖΑ βαδίζει στον δρόμο της σοσιαλδημοκρατίας, κι ας μην φαντασιώνονται πως θα γίνει “νέο ΠΑΣΟΚ” και άλλα παρόμοια. Τέτοιος κίνδυνος δεν υπάρχει. Ο πραγματικός κίνδυνος είναι ο νεοφιλελευθερισμός. Ο ΣΥΡΙΖΑ κινδυνεύει να γίνει σταθεροποιητικός παράγοντας του πολιτικού συστήματος ως μια μορφή ήπιας νεοφιλελεύθερης διακυβέρνησης/διαχείρισης του ελληνικού καπιταλισμού.

Αργότερα (Σεπτέμβρης 2014), σε άλλο κείμενο είχαμε αναφερθεί αναλυτικά τους υλικούς όρους αυτού του κίνδυνου ενσωμάτωσης. Εκεί, επιχειρήσαμε να καταγράψουμε μια διαφορετική ανάγνωση της ιστορίας της “μεταπολίτευσης” σε αντίθεση με τις κυρίαρχες αφηγήσεις του αστισμού αλλά και της Αριστεράς, προτείνοντας μια διαφορετική περιοδολόγηση με βάση τις τομές που σημάδεψαν την επιβολή του νεοφιλελευθερισμού στην χώρα μας. Μέσα από αυτή την προσέγγιση καταδείξαμε επίσης ότι τα ιδεολογήματα της συνεργασίας των “προοδευτικών και δημοκρατικών δυνάμεων” και η “ανάπτυξη” της χώρας μέσω της ΟΝΕ, διαμόρφωσαν την συναίνεση και οδήγησαν στην επιβολή αυτών πολιτικών, με την ανοχή αλλά και στη συνεργασία του ΣΥΝασπισμού.

Κυριακή 15 Μαρτίου 2015

Το σύνολο της ακίνητης περιουσίας του δημοσίου περιέρχεται στο ΤΑΙΠΕΔ για την αποπληρωμή του χρέους



 Αναδημοσίευση από το 'iskra.gr"

της Ελένης Πορτάλιου

Tο δημόσιο χρέος που προέκυψε λόγω της ανάληψης από τα κράτη των χρεών των τραπεζών είναι η βασιλική οδός υφαρπαγής της περιουσίας του δημοσίου και εξαθλίωσης της εργασίας. Αυτή είναι η βαθύτερη ουσία της στρατηγικής του παγκόσμιου νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.


Ο ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε να βρεθεί ανέτοιμος στην αναμενόμενη σύγκρουση με την ΕΕ , την ΕΚΤ και το ΔΝΤ, σπαταλώντας το λαϊκό κεφάλαιο του 27% σε πολιτικούς τακτικισμούς, που οδήγησαν μεν στην κυβέρνηση χωρίς όμως τις αναγκαίες προϋποθέσεις για να αντιμετωπιστούν τα τεράστια προβλήματα της χώρας σε συνθήκες ασφυκτικής πίεσης από τους λεγόμενους θεσμούς.

Τούτων δεδομένων, η περιουσία του δημοσίου είναι το μεγάλο θύμα της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές. Η εκποίηση της αποδίδεται με τον ουδέτερο όρο των μεταρρυθμίσεων και αφορά σε γενικευμένες ιδιωτικοποιήσεις χωρίς καν το όφελος του πενιχρού τιμήματος που πηγαίνει στην αποπληρωμή του χρέους, το οποίο απομειώνεται ελάχιστα.

Παρασκευή 13 Μαρτίου 2015

Να αποσυρθεί το άρθρο 24 παράγραφος 2 του νόμου "ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΕΚΚΙΝΗΣΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ"



Δελτίο Τύπου 13/3/2015

Με το άρθρο 24 παρ. 2 σε άσχετο νομοσχέδιο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ, που αφορά σε ρυθμίσεις ληξιπρόθεσμων οφειλών, όχι μόνο δεν καταργείται το ΤΑΙΠΕΔ αλλά αντίθετα η ΕΤΑΔ ΑΕ - στην οποία ανήκουν όλα τα ακίνητα του δημοσίου, συμπεριλαμβανομένων και των Ολυμπιακών Ακινήτων και η περιουσία του ΕΟΤ - απορροφάται από το ΤΑΙΠΕΔ. Σύμφωνα με τον ιδρυτικό νόμο 3986/2011 του ΤΑΙΠΕΔ, όπως ισχύει σήμερα, προβλέπεται η αξιοποίηση, συμπεριλαμβανομένης και της πώλησης, των ακινήτων που περιέρχονται στο ΤΑΙΠΕΔ προκειμένου το αντίτιμο να δοθεί στην εξόφληση του χρέους. Στο ίδιο άρθρο 24 παρ. 1 καταργείται μεν η Παράκτιο Μέτωπο ΑΕ αλλά όλο σχεδόν το παράκτιο μέτωπο Σαρωνικού έχει περιέλθει με την παράγραφο 2 στο ΤΑΙΠΕΔ, καθώς ανήκει στην ΕΤΑΔ ΑΕ.

Τετάρτη 11 Μαρτίου 2015

ΟΝΕ: Οι “Ηνωμένες πολιτείες της Γερμανίας”


Του Γιώργου Καλαντζόπουλου
Στοιχείο της καθημερινότητας αποτελούν πλέον οι έκδηλες ανησυχίες για τις προθέσεις της Γερμανικής κυβέρνησης και για το που θα οδηγήσει την χώρα η σύγκρουση που διεξάγεται ανάμεσα στην Ελληνική κυβέρνηση και τους “θεσμούς” της ΕΕ. Όμως η πολιτική του Γερμανικού κράτους δεν είναι νέα, χαρακτηρίζεται από συνέχεια, η οποία εγγράφεται εντός της ιστορίας της ΕΕ. Ένα εργαλείο για να ανιχνεύσουμε τον χαρακτήρα αυτής της σύγκρουσης προσφέρουν μερικά ιστορικά αναφορικά, χρήσιμα στο να κατανοήσουμε πως συγκροτείται η συνέχεια της πολιτικής του Γερμανικού κράτους.

Οι ακρογωνιαίοι λίθοι αυτής της πολιτικής εφαρμόστηκαν στο παρελθόν, απέδωσαν τα αναμενόμενα για το Γερμανικό κράτος, και σήμερα ως “υποδείγματα” προσδιορίζουν τα πλαίσια εντός των οποίων κινούνται οι πολιτικές πρωτοβουλίες του, καθοριστικές για το παρόν και το μέλλον της ΕΕ.

Ένα πράγμα που λησμονούν συχνά οι αναλυτές για τα ζητήματα της Ευρωζώνης είναι η θέση του Γερμανικού κράτους για το ευρώ. Το Γερμανικό κράτος δεν ήταν υπέρ της νομισματικής ενοποίησης. Η νομισματική ενοποίηση προέκυψε ως αντάλλαγμα-εκβιασμός για την ενοποίηση της Γερμανίας από τον Μιτεράν προς τον Γερμανό καγκελάριο. Αυτή η υπενθύμιση επανέρχεται πρόσφατα στην επικαιρότητα από γερμανικά μέσα ενημέρωσης (Deutsche Welle: Καθιέρωση του ευρώ σε αντάλλαγμα της γερμανικής ενοποίησης;)

Τα επόμενα χρόνια, το γερμανικό κράτος κατάφερε να ανατρέψει αυτόν τον συμβιβασμό, μετατρέποντας το ευρώ σε “κρατικό νόμισμά” του. Σήμερα η διάκριση ανάμεσα στο “μάρκο” και στο “ευρώ” είναι τόσο αληθής όσο και η διάκριση ανάμεσα στην “τρόικα” και τους “θεσμούς”. Στην αναλήθεια αυτών των διακρίσεων καταγράφεται η ηγεμονία της Γερμανικής κρατικής πολιτικής.

Σάββατο 7 Μαρτίου 2015

Η Ε. Πορτάλιου και ο Κ. Χατζημιχάλης συζητούν για την κρίση χρέους και υφαρπαγή δημόσιας περιουσίας



Συζητούν η Ελένη Πορτάλιου και ο Κωστής Χατζημιχάλης στον 105,5 στο κόκκινο, τη συζήτηση συντονίζει ο Σωτήρης Κοσκολέτος
(Κυριακή 7-3-1015)



Παρασκευή 6 Μαρτίου 2015

Το χρέος δεν είναι τόσο δημόσιο...


Στις 18 Φεβρουαρίου πραγματοποιήθηκε μια εκδήλωση του Ινστιτούτου Πέτερσον για τα Διεθνή Οικονομικά, στην οποία παρουσιάστηκε κατά κύριο μια εκτενέστατη μελέτη της συμβουλευτικής McKinsey για το παγκόσμιο χρέος και την χαμηλή απομόχλευσή του, στην οποία συμμετείχε και ο επικεφαλής οικονομολόγος του υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ. Η  McKinsey είναι μια από τις μεγαλύτερες συμβουλευτικές στον κόσμο σε κράτη και μεγάλες επιχειρήσεις. Η μελέτη είναι αποκαλυπτική, αλλά σχεδόν αποσιωπήθηκε από πολλά μεγάλα μέσα ενημέρωσης στην Ευρώπη, πιθανολογώ ότι δεν απασχόλησε και τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, σταυροφόρους της ηθικής του χρέους.

Πέμπτη 5 Μαρτίου 2015

VIDEO: η ιδρυτική συνέλευση της πρωτοβουλίας "Διαγραφή του Χρέους Τώρα"


Η εμπιστοσύνη στο “σκληρό” ευρώ είναι μεγαλύτερη από την εμπιστοσύνη σε μια “σκληρή” κυβέρνηση;


Το φαινόμενο της απόσυρσης καταθέσεων από τις τράπεζες τόσο από επιχειρήσεις όσο και από ιδιώτες με μικρές ή μεγάλες καταθέσεις που παρουσιάστηκε τα προηγούμενα χρόνια, συνεχίστηκε μετά τις πρόσφατες εκλογές και εντάθηκε τις ημέρες που γινόταν η διαπραγμάτευση για την παράταση της δανειακής σύμβασης. Πρόκειται για μια μαζική πρακτική, κοινή σε όλα τα στρώματα του πληθυσμού, ανεξάρτητα από τις ιδιαίτερες πολιτικές πεποιθήσεις και πολιτικές τους δραστηριότητες. Ο κίνδυνος να βρεθούν τα ΑΤΜ την επόμενη μέρα των διαπραγματεύσεων κλειστά ήταν ένα από τα βασικά χαρτιά εκβιασμού της ελληνικής κυβέρνησης στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.

Η κυβέρνηση χρησιμοποιεί τις τελευταίες δημοσκοπήσεις για να καταδείξει ότι οι χειρισμοί της απολαμβάνουν την “εμπιστοσύνη” της ελληνικής κοινωνίας. Είναι έτσι τα πράγματα; Είναι χρήσιμο πρώτα απ' όλα να κάνουμε μια διάκριση: Είναι τελείως διαφορετικό το ζήτημα της μέτρησης της “εμπιστοσύνης” , όταν εξάγεται από μια πρακτική (όπως η συμμετοχή σε μια δημοσκόπηση) η οποία κυριαρχείται από ένα ιδεολογικό πλαίσιο “ανάθεσης”, από μετρήσεις που προκύπτουν μέσω άλλων πρακτικών, οι οποίες απαιτούν μορφές ενεργής συμμετοχής του πολίτη. Τέτοιες είναι για παράδειγμα  το να συμμετέχει κανείς σε ένα συλλαλητήριο, να μην αποσύρει τις καταθέσεις του από τις τράπεζες αν δεν έχει κάποια ειδική ανάγκη, να πληρώσει έγκαιρα τους φόρους κλπ, κλπ, όπου μπορεί  να μετρηθεί το ποσοστό της συμμετοχής  των πολιτών στις συγκεκριμένες δράσεις στις οποίες εγκαλούνται από την κυβέρνηση.

Τετάρτη 4 Μαρτίου 2015

Μερικές σκέψεις του Γ. Βαρουφάκη για ένα σύστημα bitcoin στην ευρωζώνη




Tο ψηφιακό νόμισμα bitcoin, ανεξάρτητα από τις κριτικές που δέχεται (όπως εδώ: Bitcoin, νομίσματα, χρυσός: Τι είναι το καθένα και ποιο είναι φούσκα;), ήδη έχει αποκτήσει μια υλική υπόσταση στο χώρο των συναλλαγών με το τραπεζικό σύστημα αλλά και κρατικούς μηχανισμούς (για παράδειγμα μια ματιά εδώ: E-GOVLINK). Για να ξεφύγουμε λίγο πέρα από τις συζητήσεις στο γνωστό δίλημμα δραχμή ή ευρώ, παραπέμπουμε σε ένα άρθρο του Γ.Βαρουφάκη που δημοσίευσε πριν ένα χρόνο στο blog του:



Τρίτη 3 Μαρτίου 2015

Μια χώρα που είναι στο ευρώ δύναται να συνάψει δανειακές συμβάσεις από άλλες χώρες εκτός ΟΝΕ;


Δημοσιεύουμε απόσπασμα από συνέντευξη Κ. Βεργόπουλου στην Άννα Λιάτσου, που δημοσιεύτηκε στο RBTH (19 Φεβρουαρίου 2015 ) που απαντά σε αυτό το ερώτημα

ΕΡ: Ο Σιλουάνοφ, υπουργός Οικονομικών της Ρωσίας, είπε ότι η Ρωσία, αν ζητήσει η Ελλάδα κάποια λεφτά από τη Ρωσία, θα το σκεφτεί. Θα μπορούσε η ελληνική κυβέρνηση να ζητήσει λεφτά από τη Ρωσία;

ΑΠ: Πολιτικά, το θέμα είναι ότι με το Σύμφωνο Σταθερότητας που έχουν υπογράψει το 1998, οι Γερμανοί απαγορεύουν στις ευρωπαϊκές χώρες να δανείζονται από χώρες εκτός Ευρώπης. Όπως συνέβη και με την Κύπρο. Η Κύπρος επιχείρησε να δανειστεί από τη Ρωσία και δεν τα κατάφερε. Αλλά, να σας πω κάτι; Υπάρχουν τρόποι. Αν θέλει η ελληνική κυβέρνηση να παρακάμψει αυτό το πρόβλημα, αυτό το εμπόδιο. Δεν επιτρέπουν να αγοράζει ομόλογα χώρα μη ευρωπαϊκή, αλλά αν συνάψει δάνεια και σύμβαση απευθείας, μπορεί να τη κάνει με τη Ρωσία. Αυτό είναι διαφορετικό αλλά καταλήγει να είναι το ίδιο. Μπορεί να χρηματοδοτηθεί από τη Ρωσία.

Ορντινάτσες της ιδιοτέλειας




«Πολλά τα δεινά κούδεν ανθρώπου δεινότερον πέλει»
Σοφοκλής


του Χάρη Ναξάκη

Ο πρόεδρος της Ουρουγουάης Χοσέ Μουχίκα μετακινείται με ένα παμπάλαιο σκαραβαίο αξίας 1900 δολαρίων και από τα 12500 δολάρια, που είναι ο μηνιαίος μισθός του, κρατάει για τον εαυτό του μόνο τα 1250 δολάρια διότι όπως λέει «τι να κάνω όλο αυτό το ποσό; Οι περισσότεροι κάτοικοι της Ουρουγουάης ζουν με πολύ λιγότερα». Αν η παραπάνω είδηση είναι ο θρίαμβος της ανιδιοτέλειας και της λιτής ζωής η επόμενη είναι το αποκορύφωμα του ιδιοτελούς ατομικισμού. Βουλευτές του Σύριζα, κυρίως από την επαρχία, ζήτησαν από την πρόεδρο της βουλής να μην καταργηθεί η χρήση των βουλευτικών αυτοκινήτων και να μην κοπεί ο ένας από τους δυο αστυνομικούς φρουρούς. Δεν έχουν δικό τους αυτοκίνητο;

Δευτέρα 2 Μαρτίου 2015

Να κάνουμε “χαβάλα” το τραπεζικό σύστημα;


Από την εποχή που εμφανίστηκε το νόμισμα, οι αγοροπωλησίες εμπορευμάτων γινόντουσαν με την άμεση καταβολή της αντίστοιχης τιμής τους σε νόμισμα, δηλαδή όπως γίνεται και σήμερα, όταν πάμε στο περίπτερο να πάρουμε ένα πακέτο τσιγάρα. Τον 13ο αιώνα εμφανίστηκε στην Αφρική η “Hawala”, ένα διαφορετικό σύστημα “άυλου χρήματος” για τις ανάγκες των καραβανιών που διακινούσαν εμπορεύματα χωρίς όμως να χρειάζεται να κουβαλούν και νομίσματα για τις συναλλαγές τους, το οποίο βασίζεται στην απόλυτη πίστη μεταξύ των συναλλασσομένων. Μερικούς αιώνες αργότερα αυτό το σύστημα  αναπαράχθηκε στην δύση με την μορφή της “επιταγής” και αναπτύχθηκε το τραπεζικό σύστημα. Οι τράπεζες όμως δεν είναι μια ανακάλυψη της δύσης. Η “Havala” υπάρχει ακόμα στην παραδοσιακή της μορφή σε διάφορες περιοχές του πλανήτη, αλλά και έχει υποστεί διάφορους εκσυγχρονισμούς (όπως αυτοί που παρουσιάζονται από ένα εκπρόσωπο του ΔΝΤ εδώ: The Hawala System ). Αποτέλεσε όμως την βάση της διαμόρφωσης ενός διαφορετικού τραπεζικού συστήματος στον κόσμο του Ισλάμ, το οποίο δεν στηρίζεται στον “τόκο”. Γι' αυτό το ζήτημα παρουσιάζουμε ένα ενημερωτικό κείμενο του Dr. Saleh Jallad:


Ισλαμικό Τραπεζικό Σύστημα
(Τραπεζικό Σύστημα Χωρίς Τόκο)
Συγκριτική Ανάλυση

Το Ισλάμ για τους περισσότερους μουσουλμάνους αποτελεί ένα ολοκληρωμένο οικονομικό σύστημα στο οποίο η πνευματική και υλική ευημερία του ατόμου και της κοινωνίας είναι συνυφασμένες. Στο διάβα των αιώνων, η ανάπτυξη ενός Ισλαμικού οικονομικού μοντέλου βασισμένου στις αρχές της ελεύθερης αγοράς υπήρξε ένας από τους πιο σημαντικούς παράγοντες στην ικανότητα του Ισλάμ να υπερβεί γεωγραφικούς, πολιτικούς και εθνικούς φραγμούς.

Ο εκβιασμός των επιτελείων της ΕΕ ήταν γνωστός και αναμενόμενος, θα περάσει όμως για δεύτερη φορά;



 (Δεν είναι το Ντουμπάι, είναι τα γραφεία της ΕΚΤ στη Φραγκφούρτη)

Η κυβέρνηση θα βρεθεί, το αργότερο στην λήξη της παράτασης της δανειακής σύμβασης στην ίδια θέση. Θα αντιμετωπίσει τους ίδιους εκβιασμούς και θα βρεθεί μπροστά σε ανάλογες καταστάσεις όταν θα κάτσει στο τραπέζι των νέων διαπραγματεύσεων. Και αν τώρα είχε κάποια δικαιολογία ότι δεν ήταν προετοιμασμένη γιατί δεν είχε κανένα χρονικό περιθώριο - αφού από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε τα καθήκοντά της βρέθηκε αντιμέτωπη με αυτά τα προβλήματα - τότε αυτή η δικαιολογία δεν μπορεί να υπάρχει.  Οι πρόσφατες δηλώσεις του Σόιμπλε είναι χαρακτηριστικές αυτής της νέας κατάστασης που δημιουργήθηκε μετά την τελευταία συναινετική απόφαση του eurogroup:

Κυριακή 1 Μαρτίου 2015

"Αν γινόμουν πρωθυπουργός; Θα ιδιωτικοποιούσα τη θρησκεία"


Δεν είναι μόνον οι εικονοκλάστες της πολιτικής και της διανόησης που μπορούν να ορθώσουν ριζοσπαστικό πολιτικό λόγο. Δοθείσης της ευκαιρίας, κι ένας ποδοσφαιριστής μπορεί να τα καταφέρει εξίσου καλά. Το απέδειξε περίτρανα την περασμένη εβδομάδα ο 32χρονος μέσος της Κουίν Παρκ Ρέιντζερς Τζόι Μπάρτον μ' ένα άρθρο του που δημοσιεύτηκε στην Independent. Στην πορεία προς τις γενικές εκλογές της 7ης Μαΐου, η βρετανική εφημερίδα ζήτησε από προσωπικότητες της "ευρύτερης" δημόσιας σφαίρας να παρουσιάσουν το "πρόγραμμα" που θα εφάρμοζαν αν εκλέγονταν πρωθυπουργοί. Στο δικό του άρθρο, ο Τζόι έγραψε: 

 η συνέχεια εδώ:


ΟΣΦΠ - Μικτή Μακρονήσου 1949


Με αφορμή την σφαγή που έγινε στην Μακρόνησο την 28 Φλεβάρη – 1 Μάρτη 1948 με με περισσότερους από 300 νεκρούς (Το διήμερο της σφαγής) παρουσιάζουμε μερικές όχι και τόσο γνωστές πτυχές της ιστορίας της.

Η τροπολογία της "αριστερής πλατφόρμας" στην ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ


Στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ η Αριστερή Πλατφόρμα κατέθεσε τροπολογία μέσω της οποίας διατυπώνει τις ενστάσεις της για τη συμφωνία και τη λίστα μεταρρυθμίσεων στο Eurogroup.Η τροπολογία τέθηκε σε ψηφοφορία. Συγκεκριμένα, 68 ψήφισαν υπέρ, 92 κατά, 5 «λευκό» και ένα μέλος της ΚΕ δήλωσε "αποχή". Ολόκληρη η τροπολογία που κατέθεσε η Αριστερή Πλατφόρμα στη Συνεδρίαση της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ έχει ως εξής:

"Εκφράζουμε τη διαφωνία μας με τη συμφωνία και τη λίστα των μεταρρυθμίσεων που συνομολογήθηκαν στο Eurogroup.

Και τα δύο κείμενα αντιπροσωπεύουν έναν μη επιθυμητό συμβιβασμό για τη χώρα μας και κινούνται σε κατευθύνσεις και προσανατολισμούς που βρίσκονται σε απόσταση, και σε βασικά τους σημεία σε διάσταση ή και αντίθεση, με τις προγραμματικές δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ.

Για το ύφος και ήθος του ΚΚΕ


Πριν μερικές μέρες δημοσιεύτηκε το παρακάτω video παραγωγής ΚΚΕ, το οποίο προκάλεσε τα “οπαδικά” μας συριζικά ανακλαστικά:


Ετοιμάσαμε με το ίδιο ύφος και ήθος μια ανάλογη απάντηση, αλλά δεν την δημοσιεύουμε. Αν το ΚΚΕ επιμένει σε αυτές τις πρακτικές, θα πρέπει να γνωρίζει ότι τις ίδιες ακριβώς πρακτικές μπορεί να χρησιμοποιήσει και ο κάθε πραγματικός ή φαντασιακός αντίπαλό του. Εμείς πιστεύουμε ότι αυτές οι πρακτικές στο χώρο της πολιτικής κανένα διάλογο δεν μπορούν να προωθήσουν, ούτε να λύσουν κανένα πρόβλημα. Πρακτικές όπως αυτές που εκφάζει το παραπάνω video, δεν θεωρούμε ότι αρκούν από μόνες τους για να προσδιορίζουμε την πολιτική μας στάση για τους φορείς τους.


ΑΛΛΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ