Στις 5 Οκτώβρη, αρκετοί θα διαπιστώσουν πως εκείνη που εξαφανίστηκε είναι η αριστερή στροφή του ΣΥΝ. Η επιστροφή στην εποχή του Ν. Κωνσταντόπουλου, που ξεκίνησε με την απομάκρυνση του Α. Αλαβάνου από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, θα ολοκληρωθεί με την μάχη του σταυρού στις ερχόμενες βουλευτικές εκλογές και την διαμόρφωση πλειοψηφίας στην Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ που θα ελέγχεται από την Ανανεωτική πτέρυγα.
Εκείνος που σηματοδότησε την αριστερή στροφή του ΣΥΝ ήταν ο Α. Αλαβάνος. Και αυτό δεν του το συγχώρεσαν ποτέ κάποιοι σύντροφοί του. Επίσης ο Αλαβάνος πολιτικά σηματοδότησε την δυναμική του ενωτικού εγχειρήματος του ΣΥΡΙΖΑ και πόνταρε σε αυτό. Γι αυτό ήθελε να μετατοπιστεί το κέντρο των πολιτικών εξελίξεων στον ΣΥΡΙΖΑ. Γι αυτό ήθελε να έχει την πολιτική και την οργανωτική αυτονομία του. Γι αυτό μίλησε για την δημοκρατική συγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ με μέλη, με εκλεγμένα όργανα και ηγεσία δημοκρατικά εκλεγμένη και ανακλητή...
Η ηγεσία του ΣΥΝ με μπροστάρη τον Α. Τσίπρα εναντιώθηκε σε αυτούς τους πολιτικούς στόχους και ήδη η μετατροπή ΣΥΡΙΖΑ σε ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ είναι πραγματικότητα. Επίσης με το αποτέλεσμα των εκλογών θα επισφραγιστεί αυτή η πορεία με την κυριαρχία της Ανανεωτικής Πτέρυγας στην Κ.Ο. και θα ακυρωθεί η αριστερή στροφή του ΣΥΝ. Οι ανανεωτές έχοντας την πλειοψηφία, δεν θα έχουν κανένα πρόβλημα να παραμείνει για αρχηγός της Κ.Ο ο Α. Τσίπρας, ο οποίος στην συνέχεια θα γίνει ο επόμενος αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ. Στις 5 Οκτωβρίου, βλέποντας το αποτέλεσμα των εκλογών αρκετοί στον ΣΥΝ και τον ΣΥΡΙΖΑ θα προβληματίζονται πως φτάσαμε ως εκεί. Αλλά τότε θα είναι αργά.....
Στα πλαίσια υποστήριξης αυτής της πολιτικής αλλαγής τον χώρο του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ εντάσσεται και δημοσίευμα του Σ. Κούλογλου στο tvxs.gr. Δημοσιεύουμε μια αποκαλυπτική απάντηση σε αυτή την δημοσιογραφία, από την ιστοσελίδα “Σκέψεις για τον ΣΥΡΙΖΑ”
Δ. Χατζόπουλος, στα ΝΕΑ, 9/9/2009
Έτσι ο πρώην επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτός που επικαλέστηκε ασθένεια για να παραδώσει εκβιαστικά την ηγεσία (τίνος οργανισμού την ηγεσία ξεχνάει να αναφέρει το άρθρο). Είναι αυτός που όλο παραιτείται και ξεπαραιτείται, που λέει ότι δεν θα είναι υποψήφιος, αλλά τελικά θα είναι.
Όλη η σύγχυση αφορά την ευρεσιτεχνία «ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ». Το δόγμα δηλαδή ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η εκλογική αυλή του ΣΥΝ όπου δικαιωματικά ηγείται, συχνά ταυτίζεται, κι άλλωστε τι να μας πουν ένα μάτσο γκρουπούσκουλα κάποιων δεκάδων νοματαίων;
Το δόγμα αυτό παραλείπει την ιστορία ανάτασης της ριζοσπαστικής αριστεράς. Η ιστορία αυτή γράφτηκε όταν ο ΣΥΡΙΖΑ μετατράπηκε από όχημα εκλογικής επιβίωσης σε εν δυνάμει φορέα σημαντικών ελπίδων για μια πολιτική ανατροπή. Κι ακόμη κι αν το σύνολο των δημοσιογράφων και του μηχανισμού της Κουμουνδούρου δεν καταλάβαινε τη διαφορά του ΣΥΡΙΖΑ από τον ΣΥΝ, αρκεί που την ένιωσε μια πλειάδα παρατημένων, παραιτημένων, απογοητευμένων, απόστρατων αλλά και νέων ανθρώπων της αριστεράς που συγκινήθηκαν από το εγχείρημα και βγήκαν από την ιδιώτευση.
Αυτό επέβαλε (ή θα έπρεπε να επιβάλει) μια σημαντική αλλαγή πλεύσης στον ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ πλέον, με τις ελπίδες και τις προσδοκίες που γέννησε, υπερέβαινε και το κόμμα του 3%, και τα κομματίδια των ολίγων δεκάδων ή εκατοντάδων νοματαίων. Αυτή η αλήθεια ήταν πολύ σκληρή και κυνική για να γίνει αποδεκτή πρώτα από όλα από ένα κόμμα παραγόντων και ισορροπιών, ακόμη κι αν η συντριπτική πλειοψηφία της βάσης του κόμματος αγκάλιασε ολόθερμα τον ΣΥΡΙΖΑ.
Οι μηχανισμοί αυτοσυντήρησης μπήκαν μπροστά. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν επιτρεπόταν να ξεφύγει. Και αυτός που μέσα από όλες τις παλινωδίες, τα λάθη, τις κακές επιλογές, τα σάλτα μορτάλε κοκ, σηματοδότησε αυτή την τομή στον ΣΥΡΙΖΑ, δεν χώραγε στα πλάνα επαναφοράς στη μιζέρια του 3%. Έπρεπε να πεταχτεί έξω.
Η «δημοσιογραφική αποκάλυψη» του τι είπε ο Αλαβάνος στον Τσίπρα σε ιδιαίτερη συνάντηση, είτε επιβεβαιώνεται από τη μια μεριά, είτε διαψεύδεται από την άλλη, δεν έχει σημασία αν δεν παρθεί υπόψη το παραπάνω πλαίσιο. Αλλιώς ας εξηγήσουμε την ιστορία της αριστεράς με βάση τις προσωπικές διαμάχες, τους προσωπικούς σχεδιασμούς και τις ψυχολογικές παρορμήσεις. Ακόμη κι έτσι όμως, τι ώθησε τον Αλαβάνο (έναν κατά γενική ομολογία ικανότατο «παίκτη») να παρατήσει το κόμμα, να έρθει σε σύγκρουση μαζί του, να εξωθήσει εαυτόν και αλλήλους στα άκρα και έστω πρόσκαιρα να αποσυρθεί; Αν δεν ήταν η πεποίθησή του ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να κάνει το άλμα σε μια μεγάλη και φιλόδοξη να πρωταγωνιστήσει αριστερά, τότε μήπως δικαιώνεται η Κουμουνδούρου για το αρχικό «Π» που αχνοδιαγράφει μπροστά από το επώνυμό του;
Η σκοπιμότητα του άρθρου του Σ.Κ. ακόμη κι αν την απορρίπτει μετά βδελυγμίας ο ίδιος, αφορά και τη στιγμή και το τοπίο. Η επίθεση στον Α. Αλαβάνο επιχειρεί να του καταλογίζει εσαεί τις ευθύνες: Ο Αλαβάνος φταίει, κι όταν είναι παρών, κι όταν είναι παρών αλλά παραγκωνισμένος, κι όταν είναι απών. Ο Αλαβάνος θα έφταιγε κι αν διάλεγε τιμητική αποστρατεία, όπως ζητά ο Σ.Κ. Οι κατηγορίες άλλωστε δεν είναι για την «τιμητική» θέση που δεν κατέλαβε, αλλά για την «αποστρατεία» που δεν αποδέχτηκε.
Αν δεν το καταλάβατε δηλαδή καλά, ο Αλαβάνος θα φταίει και για το αποτέλεσμα της 4ης Οκτωβρίου. Το τι άλλο προβλέπει το σενάριο, προσεχώς θα το υποστούμε…
Υ.Γ. Οι νέες εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ ξεπερνούν το σενάριο: Ο Στάθης Σταυρόπουλος με σημερινό του άρθρο αποκαλύπτει ένα τραγελαφικό παρασκήνιο. Φυσικά αφήνει να εννοηθεί ότι οι αντιδράσεις για την υποψηφιότητά του ήρθαν από τμήματα του ΣΥΡΙΖΑ. Παραπληροφορηθείς ίσως από την τηλεφωνική του επικοινωνία με τον Τσίπρα αγνοεί (ή έστω δεν αποκαλύπτει), ότι υπήρξε πρωτοφανής εκστρατεία εναντίον του από την εκσυγχρονιστική μερίδα του ΣΥΝ, συνεπικουρούμενη από την ούλτρα διεθνιστική πτέρυγα της αριστερής πλειοψηφίας: Τρόμαξαν ότι η πιθανή παρουσία του σε μια μετεκλογική κοινοβουλευτική ομάδα που θα διαπραγματευόταν κρίσιμες εξελίξεις στα εθνικά, θα έβγαζε τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ (σ.σ. υιοθετώ πια κι εγώ το δόγμα) εκτός γνωστού εθνικού πλαισίου. Έτσι συντελέστηκε μια ανθρωποφαγία πρώτα και κύρια από τον ΣΥΝ που κατακλύστηκε στις εσωτερικές του λίστες από υβριστικές και απαξιωτικές δηλώσεις.
Το τραγικό παρασκήνιο είναι και νέο κατόρθωμα του Α. Τσίπρα που διαχειρίστηκε προσωπικά το θέμα του επικεφαλής στο Επικρατείας. Αυτή η ηγετική ομάδα όχι απλά χάνει όταν παίζει μόνη της, αλλά κατορθώνει να χάνει κι όταν δεν παίζει καθόλου. Τέτοια ανικανότητα είναι τεράστια ικανότητα…
Στην συνέχεια, δημοσιεύουμε το κείμενο του Στάθη, που αναφέρεται το προηγούμενο κείμενο:
ιμάμ μπαϊλντί
Ενας παλιός φίλος, μόνος του, κοιτάζει στο παράθυρό του συχνά (για να μην ξεχάσει τον κόσμο απ' έξω)και πάντα βλέπει τα όνειρα της σημυδιάς: τα τοπία δηλαδή που δεν μεταναστεύουν.
Για να είμαι όπως πάντα καθαρός. Προς τις αναγνώστριες και τους αναγνώστες. Τους μόνους προς τους οποίους αισθάνομαι την ανάγκη να δίνω εξηγήσεις και να απολογούμαι.
Την Κυριακή 6.ΙΧ.2009 ο κ. Αλέξης Τσίπρας, σε συνάντηση μεταξύ μας, μου ζήτησε να τεθώ επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ. Θεώρησα μεγάλη την τιμή, αλλά και την ευθύνη κι ως εκ τούτου του αντιπρότεινα να μπω στο ψηφοδέλτιο μεν, αλλά στην τελευταία θέση δε. Ο κ. Τσίπρας δεν το δέχθηκε, επέμεινε στην πρότασή του. Μου ζήτησε να το σκεφτώ και να έχουμε νέα επικοινωνία.
Ακολούθως, ως όφειλα εκ της φύσεως της δουλειάς μου, ενημέρωσα τον διευθυντή και τον εκδότη της «Ε» για την πρόταση αυτή. Η συμμετοχή μου στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας δεν ήταν πρόβλημα -άλλωστε είχα συμμετάσχει ξανά στις εκλογές του 2004 στην τελευταία θέση- όμως η πρώτη θέση ήταν. Η άποψη του εκδότη της «Ε» ήταν πως η ένταξη σε πιθανόν εκλόγιμη θέση στο ψηφοδέλτιο θα ακύρωνε την ανεξαρτησία της γνώμης μου ως σκιτσογράφου και σχολιαστή. Σεβαστή.
Η άποψη η δική μου ήταν και είναι ότι ουδέποτε είχα γνώμη ανεξάρτητη απ' την ιδεολογία μου. Η οποία ιδεολογία φανερά και διαρκώς όλα αυτά τα χρόνια διαπερνά και τα σκίτσα και τα σχόλιά μου, καθώς καλά γνωρίζετε όλοι σας, είτε συμφωνείτε είτε διαφωνείτε με όσα λέω και κάνω.
Στη συνέχεια μίλησα με λίγους εκλεκτούς ανθρώπους που όλοι με παρότρυναν να δεχθώ την πρόταση του κ. Τσίπρα -μεταπείσθηκα και τη δέχθηκα. Ενημέρωσα τον Αλέξη και χάρηκε, ενημέρωσα και τον εκδότη της «Ε» και προβληματίσθηκε. Επανέθεσε το θέμα του ασυμβίβαστου βουλευτή - σκιτσογράφου σε μια εφημερίδα που θέλει να είναι ανεξάρτητη από τις κομματικές εξαρτήσεις των εργαζομένων σε αυτή. Αποψη σεβαστή (παρ' ότι τέτοιαν εξάρτηση εις ό,τι με αφορά δεν έβλεπα) και ζήτησα από τον κ. Τεγόπουλο την απόλυσή μου. Δεν την αρνήθηκε, αλλά και δεν προχώρησε σε αυτήν. Μείναμε με τις σκέψεις μας.
Τη Δευτέρα 7.ΙΧ.2009 ενημέρωσα την κυρία Μάνια Τεγοπούλου για την υποψηφιότητά μου περί την οποίαν δεν εξέφρασε αντίρρηση. Ομως το βράδυ της ίδιας ημέρας με πήρε τηλέφωνο και μου ζήτησε να αποσυρθώ από επικεφαλής υποψήφιος. Αρνήθηκα.
Στη συνέχεια μού ζήτησε την παραίτησή μου αν εκλεγώ, αλλά επίσης την παραίτησή μου κι αν δεν εκλεγώ, διότι η ανεξαρτησία της γνώμης μου θα έχει και στη μια περίπτωση και την άλλη τρωθεί. Αρνήθηκα. Διότι η ανεξαρτησία της γνώμης μου πριν από όλα αυτά, μετά από όλα αυτά και για πάντα θα είναι συνάρτηση της ιδεολογίας μου - όπως πιστεύω ότι συμβαίνει με όλους τους πολίτες. Ζήτησα λοιπόν από την κυρία Τεγοπούλου την απόλυσή μου. Αρνήθηκε. Ζήτησε την παραίτησή μου. Αρνήθηκα.
Φαίνεται ότι δύο αρνήσεις κάνουν μιαν κατάφαση (της μεσοβασιλείας)· και μείναμε σε αυτήν.
Ακολούθησαν έντονες συζητήσεις και θυελλώδεις διαβουλεύσεις όλων με όλους (συνηθίζεται αυτό στην «Ε»), αποδραματοποιήθηκαν ορισμένα πράγματα και εις ό,τι με αφορούσε η απαίτηση για παραίτηση και η ανταπαίτηση για απόλυση ανακλήθηκαν αμοιβαίως, αφήνοντας στον καιρό και τη σκέψη την ίαση ή τον χωρισμό των πραγμάτων και των προσώπων.
Το πρωί της Πέμπτης 17 Σεπτεμβρίου 2009 με κάλεσε ο κ. Τσίπρας στο τηλέφωνο και μου ανακοίνωσε ότι από ορισμένους συντρόφους του στον ΣΥΝ κι ορισμένες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ ηγέρθησαν αίφνης ορισμένες αντιρρήσεις για την υποψηφιότητά μου ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας. Θα το (ξανα)συζητούσαν στα όργανα! Τον ευχαρίστησα και του είπα ότι θα περιμένω τι θα πουν τα όργανα.
Τα όργανα μίλησαν λίγο αργότερα και μου είπαν (ο κ. Θεωνάς εκ μέρους τους) αν θα μπορούσα να μπω σε μιαν άλλη θέση στο ψηφοδέλτιο, τους ευχαρίστησα και αρνήθηκα. Υποψήφιος με το ζόρι, ή υποψήφιος που θα έκανε ζημιά στον αγώνα τους, ή υποψήφιος απότοκο ενός ακόμη συμβιβασμού (ποίων με ποίους;) δεν ήθελα να γίνω.
Τα ίδια είπα και τον κ. Αλέξη Τσίπρα που με πήρε αμέσως μετά τηλέφωνο. Τον ευχαρίστησα για την τιμή που μου έκαμε με αυτήν του την πρόταση, η οποία όμως, απ' ό,τι φάνηκε, δεν είχε την καθολική αποδοχή στον ΣΥΡΙΖΑ, όπως απαιτείται σε αυτές τις περιστάσεις, και του ευχήθηκα καλόν αγώνα.
Κατόπιν όλων τούτων, αγαπητές αναγνώστριες και αναγνώστες, θα φύγω άδειαν ολιγοήμερη προς κάθαρσιν αναγκαίαν (μια ψυχή την έχουμε, μην την μπαϊλντίζουμε) και θα επιστρέψω σύντομα στην παρέα μας.
Αν δεν βάλουν τα γέλια οι θεοί...
ΥΓ. Η εξαίρεσή μου από το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ είναι θεμιτή. Η προσπάθεια όμως, προκειμένου να αιτιολογηθεί αυτή η εξαίρεση, να σπιλωθεί από ορισμένους του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ η υπόληψή μου με την κατηγορία ότι είμαι «εθνικιστής» ή ότι ως εκλεγμένος βουλευτής θα μπορούσα να ψήφιζα θέσεις του ΚΚΕ ή του ΛΑΟΣ, είναι απλώς χυδαίες. Και συνιστούν ντροπή για αυτούς που τις υιοθέτησαν και τις αποδέχθηκαν.
ΣΤΑΘΗΣ Σ. 18.ΙΧ.2009 stathis@enet.gr
Τελικά το κείμενο του Κούλογλου εξέφραζε την άποψη της Κουμουνδούρου. Ομως, όμως , όμως.....Ο Αλαβάνος επικαλέσθηκε λόγους υγείας η όχι; Πίεσε το κόμμα να την αποδεχθεί ή όχι; Υπήρχαν αντιρρήσεις αρχικά η όχι; Ο ανωτέρω έχει σίγουρα ευθύνη για το ποιόν πρώωθησε. Να θυμίσω ότι είχε προτείνει τον Παπαγιαννάκη για υποψήφιο στις δημοτικές και κατόπιν των αντιδράσεων ( ρεύμα, συνιστώσες κ.λ.π ) πρότεινε ποιόν ; Τον Τσίπρα . Και τέλος - τέλος δεν έπρεπε να εξηγήσει στο κόμμα του τον ΣΥΝ γιατί η επιλογή του δεν τράβηξε, ποιά λάθη έκανε η ηγετική ομάδα γύρω από τον Τσίπρα κ.λ.π.; Πέρα του ότι το παραιτούμαι - ξεπαραιτούμαι δεν με πείθει και τόσο. Δεν υποστηρίζω ότι ο << μικρός >> είναι ικανός και ότι << τραβάει >> αλλά η λογική άσπρο - μαύρο δεν ευσταθεί πάντα . Πέρα του ότι το τζογάρισμα στην πολιτική δεν με εμπνέει. Τουλάχιστον όχι από μόνο του και όχι συνέχεια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔ.Υ.
φίλε "Δ.Υ.",
ΑπάντησηΔιαγραφήτο βασικό είναι να διακρίνουμε τις βασικές αντιθέσεις και τις πραγματικές διαχωριστικές γραμμές, αλλιώς καταλήγουμε να κάνουμε κουτσομπολιά. Με αυτή την έννοια, μερικά πράγματα που μας φαίνονται άσπρα, μπορεί να είναι τελικά ...μαύρα.
Ας συμφωνήσουμε ότι τα κύρια ζητήματα είναι:
1. η αριστερή στροφή του ΣΥΝ,
2. αυτή η στροφή έγινε με το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ και
3. η δυναμική αυτού του ενωτικού εγχειρήματος έχει ορισμένα ανταγωνιστικά χαρακτηριστικά με τις συνιστώσες και πρώτα απ' όλα τον ΣΥΝ γιατί υποκρύπτει μια υπέρβασή τους.
Αν δούμε λοιπόν πως τοποθετήθηκε μέχρι σήμερα ο Α. Αλαβάνος σε αυτά τα ζητήματα και πως τοποθετήθηκε ο ΣΥΝ η ηγεσία του και οι συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, δικαιωμένος είναι ο Αλαβάνος...
Για την ανάρτηση του "Σκέψεις για το ΣΥΡΙΖΑ"
ΑπάντησηΔιαγραφήο αγαπητός εμπόλεμος αρθρογράφος δεν απαντά στην ουσία όσων αναφέρει ο Κούλογλου.αυτό είναι ορατό διαγυμνού οφθαλμού! Και τα γεγονότα δυστυχώς τον Κούλογλου δικαιώνουν.Δηλαδή και παραιτήθηκε από πρόεδρος του ΣΥΝ ο Αλαβάνος και εξελέγη ο Τσίπρας και παραιτήθηκε και ξε παραιτήθηκε ο Αλαβάνος και δήλωσε ότι άλλαξε γνώμη και επιθυμεί να ηγηθεί. Επομένως τις παλινδρομήσεις στις αποφάσεις δεν τις εμπνεύστηκε ο Σ.Κ αλλά τις έκανε πράξη ο Αλαβάνος. Δεν αντιλαμβάνομαι τι καταμαρτυράτε στο Σ.Κ; την αλήθεια;
Για το Στάθη.
Εσείς πρώτοι διαφωνήσατε με την περίπτωση να είναι επικεφαλής του Επικρατείας. Ξαναδιαβάστε τις προηγούμενες αναρτήσεις σας.Και πολύ περισσότερο ξαναδιαβάστε τι λέει ο Στάθης: Ο Στάθης αναφέρεται ότι η υποψηφιότητά του "δεν ήταν αποδεκτή από ορισμένους συντρόφους του ΣΥΝ, αλλά και κάποιες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ" Τουλάχιστον διαβάστε καλά πριν δημοσιεύσετε κάτι.
Η πολεμική σας στο πρόσωπο του Τσίπρα αγγίζει τα όρια της ψυχολογικής έρευνας.ψαχτείτε λίγο!
Τα αρνητικά αποτελέσματα για το ΣΥΡΙΖΑ είτε μπούμε στη βουλή είτε όχι είναι ήδη ορατά. Τις ευθύνες έχουν οι λεγόμενοι "ανανεωτικοί" και οι άλλοι καθαροί "αριστεροί" Και οι δύο στα πλαίσια της διάλυσης του ΣΥΝ ο ένας και του ΣΥΡΙΖΑ οι άλλοι μια χαρά τα καταφέρνουν.Για να μη πείτε ότι δεν σας το είπα.
ΥΓ: Τις χυδαιότητες που διαδίδετε για παρατσούκλια "Παλαβάνος" κλπ είναι απαράδεκτα.
Π.Α
Ανάλυση των βασικών αντιθέσεων λοιπόν! Καταρχήν αυτό μου φέρνει στο μυαλό πόσα λάθη , εγκλήματα κ.λ.π των χωρών που αποκαλούνταν σοσιαλιστικές καλύψαμε εν ονόματι των << βασικών αντιθέσεων >>. Υπέρβαση του ΣΤΝ; Μάλιστα! Αλλά σε ποιά κατεύθυνση ; Αν , λέμε αν , φύγει ο επάρατος ΣΥΝ από τη μέση όλοι οι άλλοι συμφωνούμε σέ όλα; π.χ. για το σχέδιο Ανάν, το όνομα της ΦΥΡΟΜ, την αποποινικοποίηση της χρήσης ξέρεις ποιών, το γάμο των gay κ.λ.π. κ.λ.π.; Δεν ξέρω , συμμετέχοντας λίγο στο ΣΥΡΡΙΖΑ της περιοχής γνώρισα μέλη ( και στελέχη ) του ΣΥΝ απείρως πιό αξιόλογα , πιό αριστερά αν θές, από μέλη άλλων συνιστωσών αλλά ανένταχτους. Επιμένω ότι μετράει πολύ και γιατί ο Αλαβάνος δεν μίλησε εγκαίρως για όλα αυτά, δεν τα ανέλυσε, δεν πάλεψε διάολε μέσα στο κόμμα του πρώτα απόλα. Ο ΣΥΡΡΙΖΑ θα μπορούσε να μετατραπεί σε κόμμα αν υπήρχε συνέναιση η , εν πάσει περιπτώσει, μεγάλη πλειοψηφία που να το επιθυμούσε. Επιπλέον << αντικειμενικά >>, που λέγαμε παλιά, η διαφορά μεγέθους ΣΥΝ και των άλλων συνιστωσών είναι ένα πρόβλημα. Επιμένω ότι οι << εσωτερικές >> πληροφορίες θέλουν λίγο προσοχή, π.χ. στέλεχος του ΣΥΝ, πολύ συμπαθητικό κι αξιόλογο, μου είπε ότι ο ΣΥΝ ήταν να φύγει από το ΣΥΡΡΙΖΑ, πλήν όμως η βάση του ΣΥΝ αντέδρασε και προέκυψε ο τελικός συμβιβασμός. Μεταφέρω απλώς τον ισχυρισμό, δεν μπορώ να εγγυηθώ την ακρίβειά του. Αυτάάάά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔ.Υ.
Όταν γίνεται κουβέντα για "συνιστώσες" παίρνει κανείς υπόψη του την "συνιστώσα" του ανένταχτου; όχι του ανένταχτου των προεδρείων, αλλά αυτού του ανομοιογενούς δυναμικού που θα μπορούσε να δώσει μια δυναμική στο εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ, και σε ένα βαθμό του έδωσε στις προηγούμενες βουλευτικές εκλογές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπίζω σε αυτές τις εκλογές να την αντιληφθούν όλοι καλά αυτή την "συνιστώσα".
Συναγωνιστή Π.Α.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩς εμπόλεμος και εμπύρετος (γρίπη) αρθρογράφος από τα υψώματα του Κλέφτη και του Πύργου Στράτσανης, λαβάνω την τιμή να αναφέρω:
1. Δεν με ενδιαφέρει η γεγονοτολογία που αναφέρι ο Κούλογλου, αν και πολλά είναι ανακρίβειες και μονομερείς αναφορές. Για οικονομία χρόνου παραπέμπω στα σχόλια κάτω από το άρθρο του Σ.Κ. στο tvxs. Κάποια από τα σχόλια (πχ για την επιστολή Θεωνά) είναι αποκαλυπτικά για τον υποκειμενικό αλληθωρισμό του δημοσιογράφου και διαψεύδονται και ως γεγονότα.
2. Ακόμη όμως κι αν είναι έτσι τα γεγονότα, δεν αντικρούω τα γεγονότα, επιχειρώ μια ερμηνεία πέραν της ψυχολογίας. Υπάρχει κάποια άλλη πολιτική ερμηνεία; Υπάρχει κάποια άλλη εκτίμηση; Πολιτική συζήτηση κάνουμε, δεν κάνουμε αντικειμενική καταγραφή μεμονωμένων και ανερμήνευτων στο χωρο-χρόνο δεδομένων.
3. Προσωπικά έχω να καταγγείλω στον Αλαβάνο: Ότι δεν μίλησε δημόσια, ότι δεν διευκρίνησε από πού και γιατί παραιτήθηκε, ότι δεν άκουσε τον κόσμο, ότι ανέχτηκε επί μήνες μια κατάσταση ποντάροντας σε μια άλλη εξέλιξη εντός ΣΥΝ, ότι έχασε τη μάχη με τον μηχανισμό του ΣΥΝ με τις παραιτήσεις - ξεπαραιτήσεις. Παρά τα όσα έχω να καταγγείλω, υποστηρίζω ότι είχε δίκιο, όμως πήγε να το περάσει με ανορθόδοξο τρόπο. Αυτό που λέω γιατί είναι τόσο δύσκολο να γίνει αντιληπτό; Δεν θέλω να συμφωνήσει κανένας, θέλω όμως να αντιπαρατεθούμε στο πολιτικό και όχι στο περιπτωσιολογικό επίπεδο.
4. Το παρατσούκλι που αναφέρεις λες να το διαδίδουν όσοι "υποστηρίζουν" τον Αλαβάνο; Ή πάει κουτί με τις ερμηνείες τύπου Κούλογλου για τον ανισόρροπο κλπ πρώην πρόεδρο; Αν θες ονόματα στελεχών του ΣΥΝ που μιλούν έτσι, στη διάθεσή σου.
Τα γεγονότα όμως είναι πραγματικά.Δεν είναι σωστό να αποκρύβει κάποιος τα γεγονότα. Πολύ περισσότερο όταν αυτά τα γεγονότα δηλώνουν μία πορεία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολιτική ερμηνεία;
Ναι για μένα υπάρχει! Η πρόθεση της διάσπασης του ΣΥΝ και της διάχυσής του στο ΣΥΡΙΖΑ. Ο Αλαβάνος το είχε καλά κρυμμένο στο μυαλό του αυτό το σχέδιο και προσπάθησε με γεγονότα που σοκάρουν (παραίτηση) να το υλοποιήσει.Στα πλαίσια αυτά οι συνιστώσες(όχι όλες) αλλά και κάποιοι μεμονωμένοι προσπάθησαν να εισχωρήσουν στο σχέδιο Αλαβάνου. Φτάσαν σε σημείο να κατηγορούν το ΣΥΝ γιατί δεν έβαλε τον Παπαδημούλη, απλά και μόνο γιατί το είπε ο Αλαβάνος.Ξέχασαν ότι ήταν ανανεωτικός;Ιδιαίτερα σε κάποιους από αυτούς με τον Αλαβάνο ξύπνησαν τα ζαχαριαδικά τους ένστικτα.Από την άλλη οι Ανανεωτικοί τρίβαν τα χέρια τους γιατί έβλεπαν ότι το ΣΥΡΙΖΑ που λοιδορούσαν βαίνει προς το τέλος του.Την δουλειά των ανανεωτικών κάνετε λοιπόν όλοι εσείς και δεν το χετε καταλάβει. Λυπάμαι απλά γιατί πίστεψα και πίσεύω στο εγχειρημα του ΣΥΡΙΖΑ και κάθε μέρα το δυναμιτίζετε!
Φεύγω τώρα γιατί έχω προεκλογική δουλειά.
Π.Α