ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΓΕΝΙΚΑ ΕΠΙΤΕΛΕΙΑ!
Αγωνιζόμαστε για την "ΣΥσπείρωση της ΡΙΖοσπαστικής Αριστεράς" στην κατεύθυνση της κοινής δράσης στους μαζικούς χώρους και τα κοινωνικά κινήματα, και παράλληλα για την πολιτική της συγκρότηση σε ένα ενιαίο αμεσοδημοκρατικό πολιτικό φορέα

Σάββατο 6 Φεβρουαρίου 2010

Οι Έλληνες πρέπει να αντιπαλέψουν τη νεοφιλελεύθερη Ευρωπαϊκή Ένωση


Αυτό το κείμενο του Κώστα Δουζίνα (καθηγητή δικαίου, Νομική Σχολή, Birkbeck College, Πανεπιστήμιο του Λονδίνου) δημοσιεύτηκε στην Guardian 4/2/2010. Μεταφράστηκε στα ελληνικά από την Αριάδνη Αλαβάνου και δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα της ΠΑΣΑ.


Οι Έλληνες πρέπει να αντιπαλέψουν τη νεοφιλελεύθερη Ευρωπαϊκή Ένωση

Η Ελλάδα καταδικάζεται στη γνωστή αντιδημοκρατική θεραπεία που είναι χειρότερη απ' την ασθένεια -- και οι εργαζόμενοι πληρώνουν για άλλη μια φορά

Ο Πολ Μπρέμερ, ο πρώτος μεταπολεμικός Αμερικανός διοικητής του Ιράκ, επέβαλε στο ρημαγμένο Ιράκ μια οικονομική πολιτική που ο Economist αποκάλεσε καθεστώς που “ονειρεύονται όλοι οι καπιταλιστές”. Δύσκολα θα μπορούσε να βρει κανείς μια καλύτερη φράση για να περιγράψει τα μέτρα του προγράμματος “σταθερότητας” που υποβλήθηκε από την Ελλάδα και εγκρίθηκε εχθές [3/2] από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Το πρόγραμμα προβλέπει μείωση του ελλείμματος του προϋπολογισμού της χώρας από το τρέχον 12,7% επί του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος στο 2,8% το 2012 και υπόσχεται άμεσες περικοπές στους προϋπολογισμούς των υπουργείων κατά 10%, πάγωμα των προσλήψεων στον δημόσιο τομέα, κατάργηση των ποικίλων φορολογικών εκπτώσεων και αύξηση της έμμεσης φορολογίας. Σαν να μην ήταν αρκετά όλα αυτά, ο σοσιαλιστής πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου ανήγγειλε την Τρίτη, με ένα δραματικό διάγγελμα προς το έθνος, κι άλλα πρωτοφανή μέτρα λιτότητας, στα οποία περιλαμβάνονται άμεσες αυξήσεις του φόρου των καυσίμων, αύξηση του συντάξιμου ορίου ηλικίας και περικοπές των επιδομάτων των δημοσίων υπαλλήλων που φτάνουν στο 10% του μισθού για τους περισσότερους και μέχρι 40% για τους ακαδημαϊκούς. Όπως στη Βρετανία, τα πανεπιστήμια είναι τα πρώτα που θα πληγούν, αφού τα θεωρούν μια δευτερεύουσα πολυτέλεια, παρά τη διατυμπανιζόμενη “οικονομία της γνώσης”.

Όλα αυτά θα εφαρμοστούν στην πιο φτωχή χώρα της παλιάς Ευρώπης που έχει ποσοστό ανεργίας των νέων της τάξης του 25%, οικονομική στασιμότητα και ενώ οι παραδοσιακοί κλάδοι της ναυτιλίας, του τουρισμού και της οικοδομής δέχονται τεράστιες πιέσεις. Αυτά τα μέτρα θα ολοκληρώσουν ένα φαύλο οικονομικό κύκλο αυξανόμενης ανεργίας, συρρικνούμενων φορολογικών εσόδων και κερδοσκοπικής αγοραίας αποτίμησης της οικονομικής πολιτικής. Θα βυθίσουν τη χώρα από την τρέχουσα κατάσταση βαθιάς κρίσης σε μια διαρκή ύφεση χωρίς ορατή διέξοδο.

“Η Ελλάδα είναι στο μάτι του κερδοσκοπικού κυκλώνα”, είπε ο Παπανδρέου στο διάγγελμά του. Αναφερόταν στη μείωση της πιστοληπτικής αξιολόγησης της Ελλάδας εκ μέρους τριών ανεύθυνων ιδιωτικών εταιρειών και την επακόλουθη αγοραία κερδοσκοπία στα ελληνικά ομόλογα για τη χρηματοδότηση του ελλείμματος, που οδήγησαν τα επιτόκια κρατικού δανεισμού σε μια αύξηση άνω του 4% από την τιμή αναφοράς. Πρόκειται για μια επανάληψη, σε ακόμη μεγαλύτερη έκταση, της επίθεσης του Σόρος στο νόμισμα της Βρετανίας, το 1992, που το οδήγησε σε μια ταπεινωτική έξοδο από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Συναλλαγματικών Ισοτιμιών και της κερδοσκοπικής επίθεσης στο βρετανικό τραπεζικό σύστημα το 2008. Σηματοδοτεί μια ζοφερή κατάσταση πραγμάτων που γίνεται αποδεκτή από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις κυβερνήσεις: ελάχιστα κερδοσκοπικά hegde funds έχοντας ισοπεδώσει μεγάλες τράπεζες στοιχηματίζουν τώρα στη χρεοκοπία μιας ολόκληρης χώρας, ελπίζοντας να το καταφέρουν μέσω των τοποθετήσεών τους στην υποτίμηση των ελληνικών ομολόγων.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι οικογένειες Παπανδρέου και Καραμανλή, οι άρχουσες δυναστείες της μεταπολεμικής Ελλάδας, έχουν αξιοποιήσει το σύστημα ευνοιοκρατίας και την απασχόληση στον δημόσιο τομέα για να αποκομίσουν πολιτικά οφέλη, αυξάνοντας σε τεράστιο βαθμό τον δημόσιο τομέα και το χρέος του. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η μεγάλη φοροδιαφυγή, η διαφθορά και οι πελατειακές σχέσεις έχουν συμβάλει ουσιαστικά στα σημερινά δεινά. Αλλά η θεραπεία είναι πολύ χειρότερη από την ασθένεια και θα γίνει εις βάρος των συνήθων θυμάτων: των μισθωτών, των στρωμάτων που έχουν χαμηλά εισοδήματα, των αγροτών που βρίσκονται στα όρια της επιβίωσης και των ανέργων.


Γενικότερα, η Ελλάδα γίνεται το πειραματόζωο σε μια νέα φάση νεοφιλελεύθερου σωφρονισμού στον απόηχο της οικονομικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης. Τα μέτρα δημοσιονομικής και φορολογικής “σταθερότητας” αποτελούν έκφραση του άκρως θαυμαζόμενου οικονομικού δόγματος που οδήγησε στην καταστροφή του 2008, αλλά ακόμη κυριαρχεί στη σκέψη των Ευρωπαίων πολιτικών ηγετών. Η ιδιωτικοποίηση, η απορρύθμιση και η μαύρη μαγεία της μετατροπής των πάντων σε παράγωγα χρηματιστικά εργαλεία θεωρητικά έχουν απορριφθεί από τους παλιούς πιστούς, αλλά ακόμη είναι κυρίαρχες στα περιβάλλοντα των ελιτίστικων σχολών διοίκησης επιχειρήσεων και στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Ο Ομπάμα εφάρμοσε το περασμένο έτος μια δημοσιονομική πολιτική τόνωσης της οικονομίας 787 δισεκατομμυρίων δολαρίων, η οποία περιλαμβάνει φορολογικές μειώσεις, επέκταση των επιδομάτων ανεργίας και αύξηση των δαπανών για την εκπαίδευση, την υγεία, την υποδομή και την ενέργεια. Η ευρωπαϊκή Ελλάδα καταδικάζεται στη δημοσιονομική λιμοκτονία. Το δημόσιο χρέος της Ιαπωνίας ανέρχεται στο 225% του ΑΕΠ και χρηματοδοτείται μέσω εσωτερικού δανεισμού, μόλις το 6% βρίσκεται σε ξένα χέρια. Η Ελλάδα είναι καταδικασμένη να δανείζεται από τις ξένες αγορές, πληρώνοντας τόκο που μόνο τοκογλυφικός θα μπορούσε να αποκληθεί. Ο επίτροπος οικονομικών Χοακίν Αλμούνια μίλησε με κυνική σαφήνεια για το στόχο του προγράμματος “σταθερότητας”, λέγοντας ότι η Ελλάδα χρειάζεται κι άλλες “μεταρρυθμίσεις του συστήματος των συντάξεων, της υγείας, των εργασιακών σχέσεων”. Πρόκειται για μια αναίσχυντη προσπάθεια να χρησιμοποιήσει ένα σχετικά μικρό πρόβλημα χρέους για να αλλάξει δραστικά την ταξική ισορροπία και την ισορροπία κράτους-κοινωνίας σε μια χώρα που είναι γνωστή για τη ριζοσπαστική πολιτική και τα μαχητικά συνδικάτα της.

Η νομιμοποίηση της Ευρωπαϊκή Ένωσης βασίζεται στις αρχές της κοινωνικής δικαιοσύνης και την αλληλεγγύης. Ο Τζόζεφ Στίγκλιτς θύμισε, μέσα απ' αυτές τις σελίδες, στους Ευρωπαίους τις παραδόσεις τους , προτείνοντας την έκδοση ενός ευρωομολόγου για να βοηθηθεί η Ελλάδα και άλλες χρεωμένες οικονομίες. Ένα τέτοιο άμεσο καταπραϋντικό μέτρο θα λειτουργούσε ως από μηχανής θεός, αλλά το νεοφιλελεύθερο φάντασμα έχει εκτοπίσει το θεό από τη μηχανή.

Υπάρχει άλλη μία, ακόμη πιο ανησυχητική πτυχή σ' αυτές τις καταστροφικές εξελίξεις. Ο Παπανδρέου εξελέγη τέσσερις μήνες πριν βάσει ενός προγράμματος ανακατανομής [του πλούτου] και κοινωνικής δικαιοσύνης. Σήμερα δέχεται να κάνει το ακριβώς αντίθετο. Αυτή είναι μια μεγάλη επίθεση στην πολιτική και η πιο σαφής έκφραση του νεοφιλελεύθερου μίσους για τη δημοκρατία. Ο επίτροπος Αλμούνια συμβούλευσε τους Έλληνες πολιτικούς και το κοινό να στηρίξουν τα μέτρα, προσθέτοντας μια ελάχιστα κρυμμένη απειλή η οποία αποκάλυψε την λατρεία των αγορών και την υποκρισία ως προς τη ρυθμιστική ανικανότητα. Οι αγορές μπορούν να κερδοσκοπούν ανενόχλητες εις βάρος των ελληνικών ομολόγων, οδηγώντας το κόστος του δανεισμού σε δυσβάσταχτα επίπεδα, μόνο και μόνο επειδή η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει θέσει ως ανώτατο όριο στο δημόσιο έλλειμμα το μη ρεαλιστικό 3%. Το αποτέλεσμα είναι ότι η Ελλάδα πιέζεται από τη μια μεριά από την ΕΕ και από την άλλη από τις αγορές. Αυτή είναι μια θύελλα που την προκαλούν οι ίδιοι. Οι πολιτικοί και οι ευρωκράτες έχουν αποδεχθεί το ρόλο των ασήμαντων παικτών σε μια οικονομία-καζίνο που έχει τοποθετηθεί πάνω από την πολιτική.

Η βίαιη εκπτώχευση πολύ μεγάλου αριθμού ανθρώπων, η εντατική ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών και των επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας μέσω της δραστικής μείωσης του δημόσιου τομέα και η ένταση της εξάρτησης από τις ξένες αγορές για την εξυπηρέτηση του χρέους ισοδυναμούν με απώλεια κυριαρχίας που είναι παρόμοια μ' αυτή ενός κράτους υπό κατοχή, ισοδυναμούν με μια εκτεταμένη αναδιάταξη των εθνικών περιουσιακών στοιχείων προς όφελος του κεφαλαίου και με μια βαθιά κρίση νομιμοποίησης της ΕΕ.

Οι Έλληνες είναι υπερήφανος λαός. Βομβαρδίζονται συνεχώς και αδιαλείπτως από τα ΜΜΕ , την κυβέρνηση και ευεπηρέαστους ακαδημαϊκούς που αποσκοπούν να τους κάνουν να πιστέψουν πως είναι υπεύθυνοι για τις αποτυχίες ενός συστήματος υπέρ του οποίου ουδείς ψήφισε ποτέ. Εδώ στη Βρετανία χρησιμοποιούμε επίσης τη φράση “δεν υπάρχει άλλη λύση”. Όμως πάντα υπάρχει άλλη λύση. Η σημερινή δύσκολη κατάστασή τους θέτει τους Έλληνες στην πρώτη γραμμή μιας ευρύτερης επίθεσης βασισμένης στις ευρωπαϊκές αρχές της δημοκρατίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της αλληλεγγύης, που πάντα είχαν μια δόση ρητορείας αλλά τώρα παραβιάζονται σε όλο το εύρος τους.

Το ιδανικό θα ήταν η κυβέρνηση να ξεχάσει την ψεύτικη ορθοδοξία που καθιστά την Ελλάδα τόσο κυρίαρχη όσο είναι το Ιράκ και να καλέσει στη δημιουργία ενός εθνικού μετώπου αντίστασης στη βάρβαρη επίθεση. Μια τέτοια κίνηση θα μπορούσε να διεγείρει την εθνική υπερηφάνεια και μια αίσθηση αδικίας. Θα μπορούσε να εκτρέψει τον ελληνικό εθνικισμό από την πρόσφατη ακραία, δεξιά, ξενοφοβική παθολογία του προς κάτι πλησιέστερο προς την ελληνική παράδοση: την υπεράσπιση της δημοκρατίας. Η Ισλανδία κάλεσε σε δημοψήφισμα για να αποφασίσει την αποπληρωμή του χρέους της. Το ίδιο θα έπρεπε να κάνει και η Ελλάδα.

Αυτό είναι απίθανο να συμβεί ωστόσο, επειδή το κυβερνών κόμμα είναι κι αυτό δέσμιο των παλιών πελατειακών σχέσεων και του νεοφιλελευθερισμού. Η απουσία μιας κυβερνητικής αντίδρασης δίνει πιο μεγάλη διάσταση στο ρόλο της Αριστεράς, μιας από τις πιο ισχυρές στην Ευρώπη. Η Αριστερά έχει την ιστορική ευθύνη να κινητοποιήσει το κοινό των Ελλήνων ενάντια σ' αυτό το τσουνάμι της αντιδημοκρατικής ηλιθιότητας και αδικίας. Οι Έλληνες έχουν δείξει πως ξέρουν να αντιστέκονται, από την κλασική Αντιγόνη μέχρι τον αθηναϊκό Δεκέμβρη του 2008. Ήδη οι αγρότες έχουν μπλοκάρει τους δρόμους που οδηγούν στο βορρά και στη Βουλγαρία, κάνοντας τον Μπαρόζο να απειλεί με νομικά μέτρα. Οι δημόσιοι υπάλληλοι απεργούν και έχει προκηρυχθεί γενική απεργία προς το τέλος του τρέχοντος μήνα.
Επίσης, η Αριστερά οφείλει να κινητοποιήσει την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη. Εάν η επίθεση στους Βρετανούς ανθρακωρύχους και στα συνδικάτα τους ήταν το εμβληματικό γεγονός του πρώιμου νεοφιλελευθερισμού, η επίθεση στην Ελλάδα είναι η αρχή της δεύτερης φάσης του. Εάν πέσει η Ελλάδα, οι αγορές, αναμφίβολα, θα επιτεθούν στην Ισπανία, την Πορτογαλία, την Ιταλία και μετά στη Βρετανία, με την ευρωπαϊκή Επιτροπή, σαν άλλο Πόντιο Πιλάτο, να νίπτει τας χείρας της, παίζοντας το ρόλο ενός τραγικού χορού. Το μέλλον της δημοκρατίας και της κοινωνικής Ευρώπης βρίσκεται σε κρίσιμη κατάσταση – οι Έλληνες πρέπει να αγωνιστούν για λογαριασμό όλων μας. 

11 σχόλια :

  1. Τέλικα ο Αντιευρωπαισμός οδηγή σε πλήρη αποβλάκωση!
    Η σύγκριση ελλάδας - ιράκ, είναι η μεγαλύτερη ανοησία που έχει ακουστεί ποτέ!
    και επιτέλους "σύντροφοι" υπάρχει και το ΚΚΕ! αυτά που εσείς ανακαλύπτεται σήμερα, η Αλέκα τα λέει από το 1990!
    Πηγαίνεται λοιπόν στον περισσό και αφήστε μας ήσυχους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πέρα από το εύκολο ανάθεμα, κάτι για την ουσία θα είχατε την καλοσύνη να μας πείτε αγαπητέ ευρωπαϊστά ?

    πχ γιατί να πληρώνουμε εμείς 6,2% και η γερμανία 2%
    ή γιατί να επιδοτούμε τα γερμανικά προϊόντα (περσινά μετρα για τα αυτοκινητα) αντι την στήριξη της εγχώριας οικονομίας (των αγροτών πχ)

    φαντάζομαι ότι ο ευρωπαϊσμός σας δεν οδηγεί στην πλήρη αποβλάκωση, έτσι κάτι θα εχετε να πείτε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Φίλε συμφωνώ μαζί σου!
    Δεν σου αρέσει η ΕΕ? πολύ καλά κάνεις!
    Ούτε στην Αλέκα αρέσει! Αν μάλιστα διαβάσεις τον ριζοσπάστη θα βρείς και άλλα τέτοια επιχειρήματα.
    Κοιτα λοιπόν προς τα εκεί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πωωωω , σκιάχτηκα ρε φίλε με το επιχείρημα..

    Επί της ουσίας όμως "απορία ψάλτου βηξ"....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. καλα απο ενδεια επιχειρηματων παμε καλά. επειδη "συντροφε" το θεμα για μενα δεν είναι αν γουσταρω τα χνωτα σου ή αν μαρεσει που εχεις την ταμπελα σου και πιθανον και εγω τη δικια μου αλλα ουσιαστικα τι πρπει να γινει γι ανα αλλξει η κατασταση στην Αριστερά, στην χωρα, στο λαό περιμενω να δω και το δικο σου σχεδιο η εστω σκεψεις. Αν εσυ θεωρείς όπως και οι κατα ταλλα όχι τοσο αγαπημενοι στο κκε οτι κατεχεις τη μοναδικη αληθεια και αυτη φυσικα απο τη δικια σου σκοπια ειναι η άκρατη φιλοΕΕ υποτακτικοτητα, η αντιληψη ότι ενωση να ειναι και ας ειναι και νεοφιλελευθερη, ε τουλαχιστον ασε εμας που ειμαστε ειτε κριτική προς την ΕΕ, σκεπτικιστές ακόμα κι υπερμαχοι της διαλυσης της να δουμε αν μπορουμε να βρουμε ένα μινιμουμ συμφωνίας γι ααντισταση στις πολιτικές της. Εσύ μπορείς καλλιστα να πας προς το ΠΑΣΟΚ είτε ατομικά είτε και συλλογικά αν θες και να δεις πόσο "συγχρονα" και "εποκοδομητικά" μπορείς να αλλάξεις το επιτελείο τησ Κομισιον. Α και ενα ακόμα σημείο είναι προσβλητικό εσύ που ταυτίζεις την Ε.Ε με την ίδια την ευρώπη και τους λαούς της και εργαζομένους της με τα επιτελεία και τα λόμπι αυτου του μηχανισμού να αποκαλέις τον άλλον αντιευρωπαιστή. Ξεκαθαρισε πρώτα τι ειναι τελικα ο ευρωπαισμός και έλα να κανουμε κουβέντα πολιτική και αν θες και ιδεολογική και όχι ανταλλαγή ταμπελών και ιδεολογημάτων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. και η Ελλάδα νεοφιλελεύθερη είναι όπως και η ΕΕ! Μήπως να ζητήσουμε την διάλυση της?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Α μήπως θες να μου πεις ότι με το να ζηταω η Ελλαδα να ακολουθησει αλλο οικονομικο και πολιτικο δρομο απο αυτό του νεοφιλελευθερισμου σημαινει οτι ζηταω και τη διαλυση της;Ουαου δεν ειχα καταλαβει οτι αυτο εννουσα.Μήπως ειμαι ανθελληνας;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Απλά γιατι δεν ζητάς να ακολουθήσει η ΕΕ αλλό δρόμο?
    Βεβαια θα μου απαντήσεις κλασικά ότι η ΕΕ δεν μεταρρυθμίζεται! Γιατί όμως είσαι βέβαιος ότι η Ελλάδα μεταρρυθμίζεται?

    ΥΓ Για ανθέλληνας δεν νομίζω, εγώ εθνοκεντριστης θα έλεγα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. μα εγω προσωπικα δεν ζήτησα να διαλυθει η ΕΕ σου μίλησα ότι οσοι διακηρύτουν ότι ειναι εναντια στη νεοφιλελευθερη πολιτική της Ε.Ε σαφεστατα μπορεί να ειναι είτε κριτικοι προς αυτήν όπως εσύ πχ αλλα μπορει να ειναι και σκεπτικιστες ακομα και αντιθετοι. Minimum συμφωνια ειναι η συσπειρωση όλων αυτών για να εμποδιστεί αυτή πολιτική και οι συνεπειες της. Εσυ και η ηγεσία του ΚΚΕ βαζει το maximum ειτε υπερ ειτε εναντια. Εγώ δεν ταυτίζω τον Ελληνικό λαό με το κοινοβούλιο και εχει αποδειξει πολλες φορες η ιστορία ότι αλλα θελει η πλειοψηφία του κοινοβουλίου και άλλα ο λαός και πολλες φορες ο λαός επιβαλλει αυτό που θέλει( πχ άρθρο 16 προσφατα). Άρα δεν ταυτίζω τους λαούς της Ευρώπης με την ΕΕ και πόσο μάλλον με τα μη δημοκρατικά εκλεγμενα όργανα της όπως η Κομισιον και οι επιτροπές της που συμμετεχουν και επίσημα μεσα λομπιστες και εκπροσωποι εταιρειών.Αυτό που σου βάζω σαν ερώτημα είναι το εξής. Ακόμα και μια μικρή φιλολαικη μεταρρύθμιση της ΕΕ πως προκύπτει; Μήπως όπως και στο Εθνικό επίπεδο μέσω της κίνησης και πίεσης του κόσμου απο κάτω;
    Επιπλεον δεν μπορώ να καταλαβω γιατι θεωρούμαι εθνοκεντριστής όταν η πρόταση για μετωπο εναντια στο Συμφωνο Σταθερότητας σαφεστατα μπορει να συμπεριλαβει και την Ισπανια, Ιρλανδια, Πορτογαλία και όλες τις περιφερειακές χώρες της ευρωζώνης.Μήπως επειδη αναγνωρίζω ότι απο κάπου πρέπει να ξεκινήσουμε και σαφεστατα ο γεωγραφικός χώρος που κινουμαι ζω και επηρεαζομαι ναι ειναι ενα κρατος εν ονοματι Ελλάδα. Μήπως βγηκα να πω φωτια στους Γερμανούς και στου Γαλλους γενικά και αόριστα;Ξεκόλλα με τα κωλλύματα περι εθνους και πατριδας...Η πατριδα δεν ειναι εθνικιστικο ιδεολογημα εκτος αν το χαρισεις στην ακροδεξια που πρωτη όμως ετρεχε να ξεπουλήσει την ατριδα σε κατακτητες και μεγαλες δυναμεις...οπως σε πρωτο επιπεδο κοιτας το σπιτι σου τη γειτονια σου την πολη σου το νομό σου, ετσι θα κοιταξεις και την χωρα σου και όταν δεις οτι εχεις ιδια ζητηματα με αλλους θα συνεργαστείς μαζι τους. Και όταν θα δεις καποιους εξωθεν να θελουν να ρυθμίσουν τα του οικου σου χωρίς καν να τους το ζητήσεις ε τοτε θα αντιδρασεις.Αυτό δεν με κανει εθνοκεντριστή.Εγω επιπλέον σου φερνω ένα παραδειγμα απο την Αμερική. Τα κρατη τηε Λατινικής Αμερικής είναι στην Ενωση Αμερικανιλων κρατών που ελεγχεται τελειως απο τις ΗΠΑ και παρα πολλες δεκαετιες ηλεγγχε την οικονομικη και πολιτική ζωή αυτών των κρατών εως και πραξικοπηματα έκανε. Ολες οι παρεμβασεις ηταν σε νεοφιλελευθερη κατευθυνση. Ε πολλα παο τα κρατη αυτά εχουν πλεον φτιαξει την ΑLBA μια ενωση με στοχο την κοινη οικονομικη και αμυντικη πολιτική σε τελειως διαφορετική πολιτικη κατευθυνση. και μαλιστα για να το πετυχουν πολλα απο αυτά τα κρατη αποχώρησαν αρχικά και απο την Ενωση Αμερικανικών Κρατών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Εξακολουθώ να σε θεωρώ εθνοκεντριστή.
    Η δίλκη μου οπτική είναι εντελώς αντίθετη. Δεν πιστεύω ότι μπορεί να κερδηθεί κάτι ουσιαστικό στο εθνικό επίπεδο (αναφέρομαι σε ζητήματα οικονομικής πολιτικής).
    Αντίθετα θεωρώ ότι μόνο σοβαρο πεδίο πάλης για αυτά είναι η Ε.Ε. Προσοχή όχι η Ευρώπη αόριστα αλλά η ίδια η ΕΕ.
    Για εμένα λοιπόν η απάντηση στον νεοφιλελευθερισμό μπρορεί να δοθεί μόνο με περισσότερη ΕΕ, δηλαδή με περισσότερες ομοσπονδιακές πολιτικές και με μεταφορά του κέντρου βάρους από τα κράτη μέλη στην ΕΕ.
    Μονο με εμβάθυνση της ΕΕ αυτή μπορεί να γίνει δημοκρατική και άρα λιγότερο ελεγχόμενη από τις κυβερνήσεις των κρατών μελών και από τους γραφειοκράτες που τα κράτη διορίζουν.
    Μονο η ΕΕ παρέχει το απαραίτητο εκείνο μέγεθος για την αλλάγη οικονομικής πολιτικής. Αυτός και μόνο αποτελεί ο γεωγραφικός χώρος αναφοράς μας.

    Αντιλαμβάνεσαι λοιπόν ότι με όσους προτιμούν να δίνουν τη μάχη σε εθνικό επίπεδο ή με όσους επιδιώκουν λιγοτερη ΕΕ ή έξοδο από αυτή, ανεξάρτητα από τις στοχεύσεις τους (πχ είτε πρόκειται για το ΚΚΕ, το ΛΑΟΣ ή συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ) μας χωρίζει μέγα και αγεφύρωτο χάσμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Από χαρακτηρισμούς πάμε καλά , καιρό τώρα

    Δεν ξέρω κατά πόσο αυτοί οι χαρακτηρισμοί μπορούν να εξηγήσουν γιατί (πως να το πω τώρα για να μην χαρακτηριστώ...ελλάδα, χώρα !!) τέλος πάντων, γιατί αυτο το μπουρδέλο στο οποίο ζούμε να πληρώνει 6,2 % για δανεισμό ενώ τα άλλα μπουρδέλα να πληρώνουν αρκετά χαμηλότερα επιτόκια.

    Ούτε βέβαια γνωρίζω κατά πόσο η κατ'εσέ "έλλειψη βάρους της ΕΕ" (!!!) δικαιολογεί την ΜΗ χορήγηση δανείων απευθείας στις χώρες με οικονομικό πρόβλημα από την κεντρική ευρωπαϊκή τράπεζα
    αλλά πρώτα δανείζουν τα κοράκια με πολύ χαμηλά επιτόκια για να δανείσουν αυτά με την σειρά τους τα "PIGS" με 6,2%. Γιατί άραγε..

    Και βέβαια δεν τολμώ να ξεστομίσω τίποτα περί πολεμικών αποζημιώσεων της γερμανίας προς το μπουρδέλο το οποίο κατοικούμε(γύρω στα 80 δισ) γιατί θα ακούσω κανένα χαρακτηρισμό που το "εθνοκεντριστής" θα μοιάζει κοπλιμέντο μπροστά του...

    ΑπάντησηΔιαγραφή


ΑΛΛΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ